14 Febr. 1935. 3e jaargang. LANDBOUW EN MAATSCHAPPIJ. No 28. Tweede Blad.

INGEZONDEN MEDEDEELING. H. F. KOSTER, Ijzerhandel Wildervank. Uw zaak voor kwaliteiis-artikelen en lage prijzen. Officieele mededeelingen. De heer De Lange spreekt: 16 Febr. Wupse, café De Leeuw, 18 „ Oude Pekela. 19 „ Nijeveen, café Ter Haar, 20 „ Bourtange. 21 „ Rolde. 22 „ Roodeschoiol. 23 „ De Wijk. 25 „ Rolde. 26 „ Nieuwe Pekela. 27 „ Friesland. 28 „ RoWe. Van Drenthe begint de victorie Zalerdag 16 Febr. as. zal v.m. 11 uur in Bellevne te Assen één gecombineerde bijeenkomst worden gehouden, uitgaande v.d. Drentschen Boerenbond, Drentsch Landbouw Genootschap, Drentschen Zuivel bond. Eén geluid, één geest naar buiten. Zóó moet het worden in iedere provincie, in geheel ons land. Een krachtig geluid moet het zijn. Een massaal geluid tevens. Het is inden winter. Onze vrouwen laten we daarom thuis. Inden komenden zomer nemen we haar mee naar onzen landdag. Thans luiden wij gezamenlijk aan de noodklok van den boerenstand. Het schijnt, dat mm in Den Haag niet meer wil luisteren. Zelfs de C.L.O. worden niet meer gehoond. Dat knnnen wij plattelanders niet langer om ons heen laten gaan. Komt dan, Drenthenaren, allen naar Assen! Laten we daar de positie van den zuivel bespreken. De beer Dekker te Pesse, voorz. van den Drentschen Zuivelbond, hoopt U er over in te lichten. Ook de benarde positie van den kleinen boer Wordt naar voren gebracht. Dit keer door den heer Joh. v.d. Haar te Nieuweroord. En dan.... spreekt onze zeventigjarige adviseur met nieuwen moed zijn rede uit Over de toekomst van het boerenbedrijf in zijn geheel. Wlie blijft dan nog thuis? Laten wij kloek maar waardig toonen, Öat wij taai als eikenhout op tijd kunnen sb ui gen, maar ook en vooral onverwoestbaar voorwaarts gaan. DE SECR. CORRESPONDENTIE. Door te veel oopie moest het nieuws wit de afdeelingen en enkele artikelen blijven liggen; enkele gezonden stukken kijn ongeschikt voor opname. DE RED. INGEZONDEN MEDEDEELING. Effectenkantoor Mr. B. L GROENVELD j WINSCHOTEN – Torenstr. 19 – Tel. 400 COUPONS – DEPOSITO Gemeente- en Waterschapsobligatiën Rek. Courant – Vreemd geld Assurantiën SAFE-LOKETTEN In Brand- en inbraakvrije kluis, , mmm ' Dit Huis en Hof verdreven. Een greep uit het boerenleven dezer dagen. 1 (Alle rechten voorbehouden.) XXVIII Vrouw Sloters voegde het hare er aan toe 1 ©n zette uiteen, welke moeilijke tijden het 'varen voor den boer, doch vooral voor de i boerenvrouw. Inde meeste gevallen, ver- < klaarde zij, beheert de vrouw de geldbuidel ’ ©n wanneer deze steeds platter en platter Wordt, is er heel wat berekening noodig om ■ Tond te scharrelen. Ze zei wel niet, hoeveel i Moeite zij zelf had, om haar verplichtingen na j te komen, want ze was bang, dat ze dan : haar armoede zou laten blijken. ( Gelukkig kwam Sloters haar helpen, zoodat 1 zich maar gauw stil hield en het woord aan naar man overliet. < Van Hameren en zijn vrouw hoorden aan- 1 ©achtig toe, wat Sloters hun te vertellen had 1 over den boerenstand, waarmede ze toch zoo j; onbekend waren. 1 Als Sloters eindelijk uitgesproken was over ©ö nooden en de ellenden onder den boeren- 1 Btand, was bet even stil inde deftige kamer. 1 Dan sprak Van Hameren het eerst: „Meneert Sloters, wat u me daar vertelt is nieuw voor r ©6). Nog nooit heb ik uw stand in zoo’n bet 1 enting gezien. Ik leas toch wel de voornaam- „ Bte dagbladen, doch hoe komt het dan, dat v 16 bladen haast noodt de aandacht op uw \ bootten vestigen?” n »Dat komt,” sprak Sloters met vuur, „dat we geheele groote pers geen belang meent a hebben bij een rendabel boerenbedrijf. Die o groote pers zit In handen van het internationale cioot-kapitaal. Evenals dat kapitaal interesseert g .©i zich enkel voor de belangen der indus- t loeien en handelaren en schenkt het slechts tl ©andaaht aan internationale transacties. Het h niet naar de staatsbelangen, doch slechts U aar de belangen vaneen kleine groep onder-

Professor Diepenhorst en de devaluatie. Blijkens het verslag inde Nieuwe Rotterdamsche Courant van de begrootingsdetaatten inde Eerste Kamer, heeft Prof. Diepenhorst critiek uitgeoefend op het rapport van den Nationalen Bond „Landbouw en Maatschappij” over de vraag of devaluatie van den gulden gewenscht is. Hij noemt dit rapport wel niet bij name, maar het is duidelijk, dat zijn opmerkingen op dit rapport betrekking hebben. Inde N. R. ct. lees ik het volgende uit zijn rede: „Tegen een dergelijke politiek van zekere landbouwzijde, verdedigd om den export te bevorderen, onder opmerking dat de arbeiders zich blind staren op het geldloon, moet worden gewaarschuwd. Geen politiek met den blinddoek om loonsverlaging te verbergen. Ook Plandin zeide dezer dagen, dat devaluatie alleen maar gemakzucht beteekent.” Prof. Diepenhorst is m.I. eender beste economen inde Staten-Generaal. Met zeer veel talent en groot doorzettingsvermogen heeft hij de actieve handelspolitiek verdedigd ineen tijd toen een dergelijke verdediging nog zeer impopulair was. Nu langzamerhand het geheele parlement in zijn richting is bekeerd, mag er nog wel eens de aandacht op worden gevestigd, dat hij eerder dan anderen de juiste richting van onze economische buitenlandsche politiek heeft gezien. Met zijn houding inzake de devaluatie kan ik echter niet instemmen. Duidelijk blijkt uit zijn rede, al zegt hij dit als goed parlementariër niet heel scherp, dat hij de concurrentie met het buitenland niet mogelijk acht als het loonpeil bij ons zooveel hooger ligt dan inde ons omringende landen, Maar hij wenscht dit loonpeil niet te verlagen door devaluatie, maar door rechtstreeksche middelen. Hij wenscht evenals Colijn den moeilijken weg der aanpassing te volgen en niet den gemakkelijken weg der devaluatie. Om de vraag te kunnen beantwoorden of aanpassing of devaluatie moet worden gekozen, Is het van belang te weten welke oorzaken het betrekkelijk hooge loonpeil in Nederland hebben veroorzaakt. En dan blijkt wel, dat slechts de verlaging van de goudwaarde van de munt In andere landen een toestand geschapen heeft, waarbij onze goudloonen zooveel hooger werden dan de goudloonen In andere landen. Dit bestaande verschil kan men wegnemen dooreen gelijksoortige devaluatie toe te passen als onze concurrenten hebben toegepast. Men vermindert dan tegelijkertijd ook de vaste lasten en ontneemt aan loontrekkers en rentetrekkers beide lets ten voordeele van de ondernemers Inde onbeschutte bedrijven. Loontrekkers en rentetrekkers, die door de daling der goederenprijzen iets zijn bevoordeeld, geven dan belde een deel van dit voordeel terug. Bij de methode der aanpassing zal dit ook moeten geschieden, De methode om de loonen gelijktijdig over de geheele Unie met een gelijk percentage te verminderen Is echter zeer moeilijk. Inde praktijk komt hiervan al heel weinig terecht. En een dergelijke loonsverlaging zou ook nadeellg voor den arbeider zijn indien ze niet gepaard ging met een gelijktijdige verlaging van de vaste lasten, die op de bedrijven rusten en die ook voor den arbeider het leven duur maken. Niet het absolute loonpeil beslist over de positie van den arbeider, maar veel meerde vraag hoe het voortgebrachte tusschen arbeiders en rentetrekkers wordt verdeeld. Bij aanpassing moet dus niet alleen aanpassing plaats hebben van de loonen, maar ook van de pachten, huren, hypotheekrenten en renten van particuliere en overheidsschulden. Dit deel van de aanpassing Is niet minder moeilijk dan de aanpassing der loonen, ook al omdat men hierbij zeer diep In moet grijpen Inde privaatrechtelijke verhoudingen. Oud-mlnister De Geer heeft dan ook, blijkens de rede van den heer Hendels gezegd, dat, Indien deze weg moest worden bewandeld, hij aan devaluatie de voor| keur zou geven. M.I. Is echter het bewandej len van dezen weg onvermijdelijk als men niet tot devaluatie wil overgaan. li1.!,,1.1"1, a.wr.1 „1, 111. ,1 ssssssat nemers met grootkapitaal en belangen over <ia geheel© wereld. De groote pers vergiftigt doelbewust de publieke opinie en vervreemdt het volk, vooral het stedelijke volk, van den bodem. De kleinere provinciale pers beziet den toestand beter, dat dient gezegd, maar die heeft niet zoo’n groote invloed.” „Hm. Dus we worden verkeerd voorgelicht, meent u?” „Beslist. Over ons wordt veel geschreven, I dooh veel meer nog worden de gevallen in : ©en scheef daglicht gesteld, worden de zaken > verdraaid,” „Maar dat is toch niet eerlijk,” riep me- 1 vrouw Van Hameren verontwaardigd uit. „Na 1 al hetgeen u zooeven over de boeren hebt 1 gezegd en als de toestanden werkelijk zoo 1 zijn, ais u dat gezegd hebt, moet een mensch, < die nog werkelijk eenig gevoel in het hart ! heeft, toch wel tot een ander inzicht komen.” 1 „Ja, mevrouw, als het aan de vrouwen lag j dan waren we al veel verder. De vrouw j laat zloh meer lelden door haar hart, door < het medeleven met anderen, doch waar het geld spreekt, vindt men niet veel rechtvaardig- t heid.” t Van Hameren en zijn vrouw, die werkelijk £ niet wisten, hoe slecht bet de boeren in deze 1 laatste jaren ging, vroegen veel meer aan Sla- r ters dan hij hun wel kon uitleggen. Ten einde t raad ried Sloters Van Hameren aan, om zich te gaan abomneeren op het boerenorgaan „Landbouw en Maatschappij”, waarin iedere c week de nooden en Machten der boeren inde f ware gedaante worden geschilderd. Van Ha- r meren nam het voorstel direct aan. r Zoo maakte Sloters op een visite een nieuw© r abonné voor zijn blad, zonder dat hij daar n ooit aan gedacht had. d Sloters en zijn vrouw moesten dien avond de / gasten van Van Hameren blijven, hoe ze ook \ tegenstribbelden. Van Hameren stond er per- e Unent op en zed, dat hij hen inde macht a had, want dat hij de auto niet eerder voor o liet komen. d Eerst na den rijkelijken avondmaaltijd, waar-

bij Jan en zijn broer ook aanzaten en nog over allerlei algemeens zaken gesproken werd, bracht Jan zijn aanstaande schoonouders naar huis terug. XI. Het was stil en teeg geworden Is Sloter’s huiskamer, nu Annie met haar Jan getrouwd was. ’t Was voor vrouw Sloters een moeilijke kwestie geweest om Annie fatsoenlijk in haar nieuwe woning te helpen. Het had heel wat geld gekost, dat ze niet hadden gehad en ten lange leste had ze geen andere uitweg gezien dan maar bij haar broer Jaeob aan 1 te kloppen. Haar man had niet mee gewild en dus was ze alleen gegaan, ’t Was wel een zware gang geweest voor haar, doch . de ontvangst bij haar broer was allerhartelijkst geweest en nadat ze Inden loop van den middag het doel van haar komst had uiteen- ' gezet, had Jaeob haar toegezegd, haar duizend gulden te willen leenen om Annie fatsoenlijk in ' de meubels en kleeren te helpen. „Meer doe ik beslist niet,” had hij er aian ( toegevoegd, „want dat is genoeg in dezen 1 tijd voor Annie. Als ze met een boerenjongen 1 ging trouwen, kreeg je het vast niet van me ' los, dan was f5OO ook genoeg. Jonge boeren]- J menschen kunnen en moeten zich In dezen * tijd niet zoo weelderig gaan installeeren, want ‘ e weet niet, of ze hetgeen ze meekrijgen, wel | behouden kunnen. Voor Annie is dat wat anders. Die krijgt een zakenman en voor haar ’ fatsoen doe ik er dan vijfhonderd overheen, ' maar daar moet je Je dan ook maar mee redden, Jantje. Wanneer, of beter, als Je het r me ooit terugbazorgen kunt, daar spreken we E niet over. Kinderen hebben we niet on laat dit dan maar een huwelijksgift van ons aan \ Annie zijn. Maar spreek er met niemand over. t Want doe Je het den één, dan kun je het t eigenlijk den andere niet weigeren, dus blijft 2 alles onder ons en laat desnoods Hendrik er d ook maar buiten. Ten slotte regel Jij toch c die zaken, Is ’t niet?” r Vrouw Sloters had wel da waarheid van v

haar broeders betoog moeten erkennen en had met dankbaarheid zijn royaal geschenk aanvaard. Zij was gegaan om te leenen en had er niet op gerekend, dat Jaeob voor haar dochter wilde zorgen. Doch zoo was haar broer; zuinig en werkzaam voor zichzelf, doch gul, wanneer hij zijn familie kon helpen. Maar er over spreken moest mien niet, want hij had nergens grooter hekel aan, dan dat men zijn milde daden aan de groote klok hing. Zij was den volgenden dag met Anmle naar de stad gegaan on ze hadden er den geheelein dag zoek gebracht met de inkoopen voor Annie’s woning. Ze had versteld gestaan van al de luxe, die daar te krijgen was. Voorkomend en beleefd was ze overal ontvangen en door de bedragen, die ze besteedde, kreeg ze inlichtingen, die men anders niet zoo spoedig gewaar werd. De verschillende winkeliers, waar ze inkoopen deden, klaagden al even erg als de boeren. Wel hadden ze groote keuze, web hadden ze dure en luxueuze toonkamers, doch dat alles moest tegenwoordig wel, omdat het publiek nu eenmaal zoo verwend was om uiteen groote verscheidenheid een keuze te doen. Verkoopen ging niet vlot. Er was nog wel wat kwijlt te worden, doch de centen kwamen lang niet altijd binnen. Dan had men de hooge lasten, die het rijk en gemeente op hun zakenpanden legden. Daarbij allerlei arbeidsvoorschriften. „Mevrouw, gelooft u maar stellig, ook onder ons middenstanders kraakt het al bedenkelijk. Ook uit onze rijen komen lange lijsten faillissementen,” zei de man, waar Annie haar salonameublemient kocht. Annie was op de terugreis Inde wolken van geluk. Ze had niet verwacht, al dat moois te kunnen krijgen, want ze wist zalf heel best, hoe miserabel slecht haar ouders er voor zaten. Ze had over haar uitzet ook nimmer durven spreken en ze had dan ook groote oogen opgezet, dat haar moeder haar uitnoodigde voor deze reis en ze was nog meer verbaasd geweest, toen zo haar moeder ai die

Het Jan Smid-Fonds. •We kunnen ons voorstellen, dat vel© leden nieuwsgierig zijn naar de voorloopige opbrengst voor ons nieuwe fonds, dat groot moet en zal worden. Waar wede afdeelingen hadden verzocht ons zoo mogelijk vóór 13 Febr. te berichten op welk bedrag we konden rekenen, werden we overstelpt met brieven, met telegrammen en met telefoontjes, „Ik kan u mededeelcn, dat in onze afdeeling de opbrengst zal zijn f225”, klonk het aan het andere eind der lijn. We noteerden. Weer ging de telefoon; weer een afdeelingsbestuurslid of propagandist. Totdat de afd. Zweeloo ons opbelde. „In onze afdeeling werd tezamen gebracht f472.25, zegge en schrijve vierhonderdtwee-en-zeventig gulden en vijf-en-twinlig centl” „Bravo, tot hier toe kampioeu!”( was ons antwoord. Weer verschillend© afdeelingen, o.a. Assen met ruim f400; dan Vries. „We zijn op f420; er komt nog ongeveer f 60, tezamen f4BO ’. „Waaneer dat zoo wordt, zijn jullie bovenaan; thans nog niet.” Anderen volgden. En tezamen? Toen we onze reis naar Voorburg aanvaardden, gisterenmorgen, wisten we, dat 54 afdeelingen- tezamen reeds fBOOO hadden bijeengebracht. En we rekenden uit, dat het mogelijk zou zijn het ons voorgestelde bedrag van f50.000 te bereiken; in-dien alle andere afdeelingen op dezelfde wijze offeren. Moge dit voorloopiga resultaat een aansporing zijn voor allen, 'die tot hier toe hun hand nog te stijf op de portemonna;!© hielden of zelfs nog geen bijdrage verleenden. Zal het effect werkelijk gunstig zijn, dan moeten wij het voorgestelde bedrag bereiken. ( Onzen dank aan allen, die op acti-evja wijze medeMelpen aan het welslagen van de eerste-steenlegging voor het fonds, dat werd gesticht ter ©ere van den zeventigsten verjaardag van onzen leidsman. JAC. TER HAAR. Men wenscht den export te handhaven, o zeker, we weten het: „exporteeren of ondergaan”, maar toen men de belemmering ging invoeren was men er zeker niet van overtuigd, dat men den export bewust ging vernielen. Of had men, zooals ons maar al te dikwijls blijkt, het systeem van L. en M. niet, of in ’t geheel niet, voldoende bestudeerd? Dan zou men zeer zeker tot een andere conclusie zijn gekomen, n.l. deze als ’t ka n den export handhaven, als ’t moet aanpassen bij de binnenlandsche behoefte en niet steeds maar wachten en- nog eens wachten tot dat de bedrijven ineengestort zijn en de armoe niet meer te overzien is. Een inkrimping, ook van de volwassen dieren, is in deze ten zeerste aan te bevelen en levens een daaraan verbonden garantieprijs, zoo-als -dit in het systeem L. en M. beschreven is. De kleine boer heeft reeds te lang in hoop en vrees geleefd. Of wenscht men in Den Haag nog eens den geest van den- Drentsch-en boer te peilen? Zoo ja, men zal er a.s. Zaterdag ruimschoots voor inde gelegenheid \\ orden gesteld. M. INGEZONDEN MEDEDEELING. Stoffen – Bukskins De betere kwaliteiten. Vraagt stalen. Fa. L JAKOBS Hm Markt E-MJUKN. bedragen za-g betalen. „D-i-e lieve beste moeder toch,” had ze gedacht. De dag van de huwelijksvoltrekking was een dag van emotie voor allen geweest. Annie en Jan hadden zich hoogst gelukkig gevoeld. Ook Jan’s ouders was het aan te zien, dat ze tevreden waren, doch Stoters zelf moest zich opgewekt voordoen, evenals zijn vrouw, om niet het geluk der anderen te storen. Beide konden Annie noode missen en nu zou ze voor goed van hen scheiden gaan, haar eigen huishouding en zorgen hebben. Geen wonder dat na dien uitgelaten huwelijksdag voor Sloters en zijn huisgen-ooten melancholieke dagen volgden, waarin de jaarwisseling slechts weinig verandering bracht. Bovendien had vrouw Stoters te veel van zich gevergd en begon ze weer te hoesten en zich vermoeid te gevoelen, zoodat ze weer het liefst te bed bleef. Op een middag in bet begin van de eerste maand in het nieuwe jaar, terwijl vrouw Sloters weer naar bed gegaan was, zat Sloters gedaohtenloos voor zich heen te staren bij de kachel. Castor was zijn gezelschap want Koos was een paar dagen op bezoek naar Harm. De grijze grauwe regenwolken maakten Sloters nog naargeestiger. De weg was leeg en eenzaam; geen sterveling was er te zien. De kale boomen staken hun dorre takken als verwrongen armen omhoog, doch geen vogeltje schonk hun leven. Alleen ineen haag schooi een troep musschen, beschutting tegen den wind zoekende. Zelfs de kippen bleven stil en hun luidruchtig gekakel werd niet gehoord. Onverwacht suisde een auto het erf op, zoo snel zelfs, dat Sloters het niet eens bemerkt had. Hij schokte met vreugde op, want zijn eerste gedachten waren, dat Annie en Jan daar zouden zijn. Teleurgesteld zag hij echter, dat bet Jan’s auto niet was; het was een vreemde wagen. „Wie zou dat zijn?” vroeg Sloters zich af. Wordt vervolgd.)

Onze eieren-exporte Voor eenige weken wend door verschillende van onze vooraanstaande eierexporteurs een onlwerp-regeling, voor onzen eier-export in elkaar geflanst, daar verschillende dezer heeren de huidige situatie niet meer beviel. Vooral zij, die hun export op Engeland hadden gericht, konden het niet verkroppen, dal hun collega’s, de Duitsche contkigenthonders, een zeer hooge winst mochten boeken. Er mag n.l. bij onze Oostlijke buren niet beneden een bepaalden minimumprijs worden geïmporteerd, zulks om eigen pluimveehouderij te beschermen en te bevorderen. Zooals reeds gezegd is, hadden bovengenoemde exporteurs een ontwerpregeling, welke in groote lijnen op het volgende neerkwam: Dat aan de exporteurs, die op Engeland, Spanje, enz. handelden, ook een gedeelte van de vette Duitsche kluif zou worden toebedeeld, terwijl de Dultsche contingenthouders genoodzaakt zouden worden om mee te deeletn inde kleine winst op de Engelscne markt. Men heeft toen, naar men zegt, uit tactische overwegingen-, hierover zorgvuldig het stilzwijgen bewaard, bevreesd als men was, dat men- ook in eigen kringen er niet in alle opzichten mee eens zou zijn. Alhoewel er veel goeds in ©en dergelijke nieuwe regeling zou zijn geweest, hebben, volgen§ de pluimveepers, toch eenige, eenzijdig op Duitschland georiënteerde kooplieden-, de hoofden bij elkaar gestoken, en op het laatste moment hiertegen geprotesteerd). De bevoegde instanties trokken hieruit hun conclusies en hebben er een eind aan gemaakt dooreen nieuwe regeling vast te stellen, waarbij men om -de handelaren zoowel op Engeland als Duitschland, naar de meerling van genoemde instanties, gelijk te berechtigen, met ingang van 16 Jan. JJ. op elke 100 stuks eieren, welke naar Duitschland geïmporteerd worden f 1 uitvoerheffing heeft vastgesteld, terwijl tevens de 50 cent restitutie voor graanrechten wordt ingebonden, d.i. dus bij elkaar een uitvoerbelemmering van f1.50 per 100 stuks. Is het een wonder, dat de prijzen mede hierdoor tot ongekende laagte gingen kelderen? Had men niet op een andere, betere wijze Öen groothandel gelijk© rechten kunnen geven? Ook hier weer, Is geen rekening* gehouden met den producent, die daarom ook weer In dezen ’t loodje moet leggen.

INGEZONDEN MEDEDEELING. ; isi (onze opruimingl || duurt nog voort en geeft nog vele koopjes ! Hl Dames Polshorloges, O Rfl Doublé Boogcolllers, v. IOR EH H thans t 13.50 voor . . . . f Zilveren Dameshorloges C Cfk Zilveren Couverts van 7 Rfl ÖÜI van f 10.50 voor . . | U.UW f11.50 voor . . , . t * .UU Gouden Dameshorloges IJ Cfk Pr. Zilveren Marcassiet- f) AR ül van I 17.50 voor . . f II ringen t K Heeren Polshorloges Q QR Met. Horlogebanden v. fk Rfl |g| thans f C,U<J | 0.75 voor . ... t V.OU mij Zilveren Kaasschaven | 7C Pracht Klokken van J Q Cfk van f2.75 voor . , f l.f w f27.50 voor . . , . f I H Geen zlcHtzendlng. Betaling A contant. Bj j I REPRO ■ Winschoten |

Daar de weg der aanpassing zeer lang en zeer moeilijk is en waarschijnlijk onbegaanbaar, kiezen steeds meer menschen den weg der devaluatie, die blijkens de ervaring in andere landen zonder bezwaar kan worden bewandeld en die op snelle wijze een eind zou maken aan den toestand, waarbij aan ons economisch leven door het buitenland voortdurend bloed wordt afgetapt. Is het billijk, de voorstanders van het kiezen van dezen weg, gemakzucht te ver! wijten? Is het gemakzucht als men, om ; van Amsterdam naar Londen te komen, de boot kiest In plaats van den weg via Ber; lijn, Moskou, Tokio en New-York te nemen? Is het gemakzucht als men per vliegtuig naar Batavia reist en niet per roeiboot? Ik kan dit niet inzien. Ik vrees echter, dat onze regeering de roeiboot gekozen heeft, maar dat deze hardwerkende goede roeiers het scheepje niet verder zullen brengen dan tot inde Roode Zee. Ook het beroep op Plandin acht ik onjuist. Want de Franschen verkeeren ineen veel gemakkelijker positie dan wij, doordat zij hun munt reeds vroeger op een laag peil terugbrachten en doordat Frankrijk als gropt- en als historisch protectionistisch land minder afhankelijk Is van het buitenland dan Nederland. Frankrijk telt dan ook niet meer werkloozen dan ons land, terwijl het vijf keer zooveel inwoners heeft. Heel ons economisch leven wordt beïnvloed door onze dure gulden. Hij dwingt ook overal tot regeeringsingrijpen, waar dit anders niet noodig was of althans in veel mindere mate noodig zou zijn. Hij maakt elk bedrijf, dat met het buitenland moet concurreeren, afhankelijk van regeeringssteun en van regeeringsbemoeiïngen. Hij dwingt tot „ordening” ook waar deze ordening overigens achterwege kon blijven. En nu behoor ik niet tot de principieele tegenstanders van deze ordening, maar dan moet deze op een juiste basis berusten en niet slechts ten doel hebben een kostenpeil in Nederland te handhaven, dat ten opzichte van het kostenpeil elders door de monetaire politiek In andere staten in sterke mate Is opgedreven. Een dergelijke ordening Is onnatuurlijk en op den duur ook niet bestendig. Ze leidt slechts tot snelle verarming. Het spijt mij, dat Prof. Diepenhorst dit niet Inziet. J. OORTWIJN BOTJES. INGEZONDEN MEDEDEELING. Dames- en Herenkleding naar maat PRIMA STOFFEN. SOLIDE AFWERKING. Vraagt U eens Stalen aan. H. I. v.d. STEEN Zandberg jviusseikanaal