Kan inert üt niet, dan moet hei bedrijf van zoo iemand over dezelfde kam worden geschoren als het zandbedrijf. Ein ieder kan begrijpen, waar dit voor het kleine zandbedrijf op uit zal loopen, Hierop, dat, zoo als wij reeds in ons voorgaand nummer opmerkten, dit zandbedrijf genoegen zal moeten* nemen* met zoo iets als 10 kippen, één melkkoe en één varken per 2 h.a.

Wij zijn door de tegen ons standpunt aangevoerde argumenten' dan ook gesterkt in onze overtuiging, dat zij, die hooge graanrechten voorstellen als een ramp voor het kleine zandbed rijf, daarmede dit bedrijf en onzen gcheeien landbouw een slechten dienst bewijzen. En wij hopen er in te slagen hen tot ons inzicht te bekeeren. Ten slotte nog een opmerking. Te Deventer werd, naar wij meenen, door Dr, Grashuis de opmerking gemaakt, dat bij verhooging der voederprijzen aan de kleine zandboeren een voorschot zou moeten worden verleend, om die hoogere prijzen te kunnen betalen. Welnu, dit ligt geheel in onze lijn. ÏWij willen de opbrengst der hoogere heffingen gebruiken om de dierlijke productie en inzonderheid de varkens- en pluimveehouderij zich te doen aanpassen aan de hoogere voederprijzen. Of deze aanpassing het best kan geschieden op de door Dr. Grashuis genoemde wijze dan Wel langs anderen weg is een vraag van de tweede orde. Vervolg Officieele Mededeelingen. bouw en Maatschappij trachten te smoren, waarvan o.m. nog getuigt een circulaire, waarin men opwekte ons werk tegen te gaan, opdat dit geen succes zou hebben. Waarvoor dit alles? vraagt spr. Heeft men er dan zooveel belang bij, dat bet platteland slaaf van de andere bevolkingsgroepen blijft? Nooit hebben we stelling genomen tegen onze Landbouworganisatie, doch we zullen niemand ontzien, die de ontwaking, welke Landbouw en Maatschappij brengt, inden weg staat. Wij zijn ais altijd, aldus spr., bereid tot samenwerking, overal waar dit kan en op de wijze zooals dat inde andere provincies gebeurt, doch gooit men ons liever de handschoen toe, dan durven wij die ook op te rapen. Alle aanwezigen waren van oordeel, dat de houding van het hoofdbestuur van de G.OM. v. L. verkeerd en te laken is. Enkelen merkten op. dat onvoldoende kennis van bet door ons gepropageerde systeem hen tot deze dwaling heeft gebracht. Anderen daarentegen oordeelden, dat angst hier de slechtste raadgever is. Uit de bespreking bleek, dat men allerminst ontmoedigd was, maar diat zou blijken, dat vele buitenstaanders in Gelderland de o ogen thans zouden worden geopend. Deze meerling werd gestaafd door het feit, dat reeds opgave van verschillende nieuwe leden (en abonné’s, Red.) bad plaats gevonden. Zoo spoedig mogelijk zullen dan ook enkele vergaderingen worden uitgeschreven, terwijl nog dezen herfst een centrale vergadering zal worden gehouden. Uitvoerig werd van gedachten gewisseld over de nieuwe plannen ten aanzien van de agrarische pers, welke plannen door alle aanwezigen werden toegejuicht. Ze zullen zooveel mogelijk gesteund worden. Verschillende Interne aangelegenheden passeerden vervolgens de revue. Bij de rondvraag werd gewezen op de vele klachten van leden der G.0.M.v.L., dat de vergadering te Deventer,' waar de heer Smid heeft gesproken, niet In het Geldersch Landbouwblad aangekondigd was. Voorts werd gevraagd naar de mogelijkheid van het houden van Economische Cursussen. Uit de besprekingen bleek, dat bet vorig jaar dergelijke cursussen waren gehouden te Winterswijk en Almen, reep. onder leiding van Dr, Bos en Ir. N. v. Vliet, dir. R.L.W.S. te Zutphen. Het houden van deze cursussen zou zeer goed kunnen plaats vinden tn samenwerking met de 8.0. G. De voorz. sloot met een kort en krachtig woord. 1 Bloempjes De (r.k.) Maasbode is van oordeel, dat er groote haast is bij het vaste-lasten-ontwerp. Wegens indiening van dat wetsontwerp worden hypotheken opgezegd en dreigen executies. Zelfs worden hypotheken opgezegd en alleen vernieuwd, als de hypotheeknemer toestaat, dat er Inde hypotheekakte een bepaling wordt opgenomen, dat In geval van devaluatie de hoofdsom met evenveel procenten wordt verhoogd, als de goudwaarde van den gulden zal zijn gedaald. Het blad vraagt, of zoo’n beding niet nietig moet worden verklaard. De minister-presldent heeft In zijn radiorede op deze feiten gezinspeeld en erop gewezen, dat over genoemd ontwerp van wet nog geen overleg met de Kamer heeft plaats gehad, zoodat allerminst kan worden voorspeld, hoe dit wetsontwerp er ultelndelljk zal uitzien. Tot dien tijd moeten hypothecaire schuldeischers zich maar rustig houden. Of die welgemeende raad zal worden opgevolgd, is nog de vraag! INGEZONDEN MEDEDEELING. ’t Modehuis Nw. Ruinen – *l. BWEERB Jr. HEERENKLEEDiNG NAAR MAAT UW ADRES.

De N V. De Agrarische Pers opgericht. mmimam Dinsdagmiddag beeft inde zaal van, café Bloksma aan den Parallelweg te Meppel de oprichting plaats gevonden van de Naamlooze Vennootschap De Agrarische Pers. Aanwezig was een 150-tal personen» uit verschillende provincies des Lands: ‘Groningen, Friesland, Drenthe, Overijssel, Gelderland en. Noord-Holland. Zij vertegenwoordigden aan aandeelen ruimschoots het bij de wet voorgeschreven kapitaal, dat voor de oprichting der N.V. noodlg was. De vergadering werd op verzoek geleid door den heer E. Z. O ld enb a nning, voorzitter van. den Nationaten Bond Landbouw en Maatschappij, van welke organisatie, zooals bekend, het initiatief tot oprichting der N.V. is uitgegaan. Spr. heette in zijn openingswoord allen hartelijk welkom en trad dan in ,gedachten terug tot den tijd, waarin de Drentsche Boerenbond werd opgericht, later met de inmiddels opgerichte Boerenbonden in andere provincies vereenigd inden Nationalen Bond Landbouw en Maatschappij. Spoedig na de totstandkoming van de Boerenbonden Week de behoefte aan een eigen orgaan om de ideeën der Bonden te propageeren. Getracht werd eerst een blad te krijgen als bijlage vaneen technisch landbouworgaan. Die pogingen mislukten. Men meende tegenstrijdigheid van belangen te zien. Daarop is „Landbouw en Maatschappij” geboren, dat de eerste twee jaar om de veertien dagen verscheen en sinds het vorig jaar Augustus een weekblad is. De oprichting vaneen, eigen orgaan was indertijd een heele stap. Met de uitgifte van het blad waren eenige duizenden guldens per jaar gemoeid. Gelukkig bleek al spoedig, dat het blad Ineen groote behoefte voorzag. Het aantal abonné’s groeide snel en nog iedere week melden zich nieuwe lezers aan. Thans staat men op het punt een veel grootere stap te doen: stichting van, een, geheel eigen agrarisch persbedrijf, annex drukkerij. De medewerking hiertoe is op het platteland algemeen. In zéér korten tijd, temidden van de oogstdrukte, werd het eerste gedeelte der aandeelen vlot geplaatst. Spr. put hieruit de verwachting, dat het resteereode grootste getal aandeelen inden aanstaande® herfst ook spoedig aan den man zal zijn gebracht. Spreker gaf hierna het woord aan notaris H. van Veen uit Coevorden, voor hel voorlezen der ontwerp-sta tuten. Bij de behandeling hiervan kwamen Verschillende wenschen en verlangens naar Voren, allen klaarblijkelijk Ingegeven door de gedachte, dat men het bedrijf een soiiden grondslag wil geven. Deze meerling werd algemeen gehuldigd en daarom stelde de vergadering zich zeer terecht op het standpunt, dat de statuten, de grondwet der vennootschap, leders taak, plichten, en rechten zoo volledig mogelijk behooren te ©inschrijven. Met zeldzame eenstemmigheid werden de statuten tenslotte vastgesteld, waarmee meteen de benoeming van, da twee directeuren, de heeren A. Se ton en J. Meinsma, een feit was geworden. Benoeming commissarissen. Het aantal commissarissen moet volgens de statuten minstens 7 zijn en mag niet meer bedragen dan 11. Besloten werd, voorloopig 7 commissarissen te benoemen» opdat later, na plaatsing van éll© aandeelen, de nieuwe aandeelhouders ook mee knopen werken aan de samenstelling van den Raad van Commissarissen. Uit opgemaakte dubbeltallen werden de volgende personen voor een commissarispost aangewezen: J. v. Twisk» Edam; J. B. v.d. Sluis, Olst; E. Z. Oldenbannlng, De Wijk; A. Evers, Rheden; A. van Bruggen, Warlfum; J. Knollema, SI o ch teren en G. J. Ruiter, Knijpe. . , Allen namen met dank voor het in hen gestelde vertrouwen hun benoeming’ aan en leder voor zich gaf de verzekering, zich met hart en ziel aan het bedrijf te zullen wijden» Dat deze uitlatingen met een krachtig applaus werden begroet, behoeft geen betoog. Uit het voorgaande blijkt, dat de commissarissen gekozen zijn uit alle provincie® waar thans reeds aandeelhouders 'woonachtig, zijn. Bij de „rondvraag” werden de sluizen der welsprekendheid flink geopend. De grondtoon van hetgeen iedere spreker naar voren bracht, was, dat met Intens verlangen door het platteland wordt verbeid het oogenblik, dat do nationale agrarische pers daargesteld zal zijn-Aan het welslagen van de plannen in die richting twijfelde niemand. Natuurlijk kwam ook de heer J. Smid nog „even” voor het „voet Echt”. Wij plaatsen „even” tussdhen aanhaïingsteekens, want het was de bedoeling van den heer Smid, slechts korten tijd de aandacht der vergadering te vragen. Zijn woord groeide echter uit tot een gedocumenteerde rede ten gunste van de nieuwe onderneming. Spr. uitte den wensch, dat ieder naar de mate van zijn kracht en vermogen aan het welslagen daarvan zou meewerken. Spr. noemde verschillende dingen, die den landbouw na de crisis der negentiger jaren op een honger plan hebben gebracht. Thans is de geweldige, oatastrophale val gekomen. Kan dit bok hiervan een gevolg zijn,, zoo vroeg spr,, 'dat het platteland één ding heeft nagelaten, n.l. het stichten vaneen eigent pers? Spr, meende, dat wie op het platteland de laatste jaren goed zijn oogen en ooren den kost heeft gegeven, op deze vraag ten, antwoord zal geven, dat het hoog noodig is, dat er een agrarische pers komt, die onafhankelijk is van het industrie-kapitaal, en tegenover de verkeerde opvatting, die in velerlei opzicht In stedelijke kringen heerscht, plaatst den kijk op de maatsehappijl vaneen economisch en politiek geschoold platteland. De tijd is voor een agarisefae pers bijzonder rijp. Als spr. zich niet vergist, loopt de landbouwcrisispolitiek vast, terwijl een heroriënteering der geesten op maatschappelijk terreinplaats moet vinden. Van het grootst® belang voor hemzelf is, dat de boer hierbij niet de rol van lijdende toeschouwer vervult, zooals hij voorheen bij alle belangrijke gebeurtenissen veelal heeft gedaan, maar actief optreedt, zich ter dege laat gelden. Dit kan hij feet beste en doeltreffendste doen door

een eigen pers. Hiermee zal bet belang van het platteland zeil inde eerste plaats worden, gediend, niet minder echter dat van het geheeie land, en tenslotte zullen de groei en de bloei van het persbedrijf ook spr. persoonlijk voldoening geven. Toen spr. indertijd zich gaf aan ’de beweging der Boerenbonden, toen deden velen, alsof spr. niet wel meer bij zijn hoofd was. Toch gelooft hij, da.t hij goed gedaan heeft, zich in dienst te stellen, vaneen beweging, die hoe langer hoe meer aan invloed en gezag wint, (Daverend applaus). Het platteland heeft het straks door middel van het persbedrijf in handen otm te toonen,, dat het met spr.’s hoofd inde laatst verloop en jaren nog wel ging. Als men het persbedrijf tot vruchtdragend en arbeid brengt, dan is spr.’s arbeid niet voor niets geweest (Langdurige toejuichingen). i Verschillende sprekers voerden nog het woord, waarna de voorzitter allen aanwezigen een voorspoedige thuisreis toewenschte, die ieder ineen prettige stemming aanvaardde. Het was weer een goede dag voor „Landbouw en Maatschappij” geweest! INGEZONDEN MEDEDEEL ING. Voor solide en smaakvolle Meubelen en Tapijten „HET WOONHUIS” Dir. K. H. SMIT Marktstraat 9 ASSEN, Groote demonstratie-vergadermg van tuinders te Sappemeer. Onder voorzitterschap van den beer A. van Veen van Groningen, organiseerde het district Groningen van den Ned. Tuindersbond een groote vergadering, waar om en nabij, een 500 kweekers, belangstellenden en belanghebbenden aanwezig waren. De voorz. opende met een welkomstwoord te richten tot Mevr. De Vries—Bruins en den heer Louwes, als Kamerleden, de laatste tevens als voorzitter van de Qron. Mij. van Landbouw —, verder B. en W. van Hoogezand en Sappemeer, de afd. van dan aügem. boeren- en tnindersbond Sappemeer, hetpirov. bestuur van de afd. Groningen van Landbouw en Maatschappij, en verder afgevaardigden van verschillende veilingsvereeniigingen, enafdeelingen van den Ned. Tnindersbond en andere organisaties. Hij schetste In zijn opening den grooten nood inden tuinbouw en riep den steun in van de landbouworganisaties, welke ze noodig is en die hij, ook van deze organisaties verwacht. Hij wees op het groote belang van de» tuinbouw, waarbij de oppervlakte en de uitte betalen loonen Ineen verhouding tot den landbouw staan als 10—1 en als 4—l, met dien. verstande dat de oppervlakte voor den landbouw 10 keer zoo groot Is als voor den tuinbouw, maar dat er 4 keer zooveel loom. wordt *iitbetaald. De Ned. Tuindersbond Is tot samenwerking met anderen bereid, Indien men den tuinbouw wil zien als een nationaal Volksbestaan. Spr. wekte op om den bond krachtig pp sterk te maken, opdat er redding voor den, tuinbouw kome. Dan gal hij het woord aan den Honds voorzitter, den heer W. J. van Kampen, die als onderwerp voor zijn rede had genomen: „Ook Tuinders zijn Nederlanders”. Spreker ving aan met te zeggen dat puin den vacantietijd de menschen overal heentrekken, wij hier bijleen zijn om onzen pood aan de regeering uitte dragen, niet alleen uit eigen belang, maar als een volksbelang. Hij besprak de positie van den tuinbouw en de opkomst, hoe de tuinbouw door de technische ontwikkeling uit den. landbouw is voortgefcomen. De vernietiging van de producten is een verlies van arbeid. Inden porlogsrtijd wist de regeering in te grijpen; nu is het haar dure plicht om de helpende hand te bieden. We vragen, aldus spreker, wa,t gebaart er, als de tuinbouw zich niet langer handhaven kan? De regeering wanhoopt aan bestaansmogelijkheid, maar wij niet. De tuinbouw wordt weer goed, maarde ravijn tusschen goed en thans moet overbrugd worden. De regeering doet niets en laat den tuinbouw aan zijn lot over en is dan tot ondergang gedoemd, stort als een kaartenhui» ineen, maar dan komt bij ons de vraag; bestaat er dan geen rechtsgrond? Het agrarisch Nederland ontwaakt. Het agrarisch deel van ons volk heeft te veel op zich zelf gestaan, maar dient pu te ontwaken. Dat gebeurt. In Assen waren 20.000 agrariërs bijeen in volle rust en eenvoud, getuigende van arbeid en samengaan. Een landdag als deze was voor vier jaar niet mogeiijk. Het agrarisch Nederland ontwaakt. Er moet harmonie komen tusschen landbouw, veeteelt en tuinbouw, niet om te heerschep, maar om recht te vragen. ( Ons volk is een agrarisch volk en één volk in het land zelve. Wat wij piet willen is orde verstoren,, maar een halt toeroepen aan de economische en sociale onrechtvaardigheden en herstel hiervan. De bewering dat er geen geld voor te, aanvaarden wij niet meer. 1 Twee vragen. Twee vragen willen wij positief aan de regeering stellen: 1. Wilt ge de richtprijzen uitkeeren, ja of neen? . i 2. Als ge dat niet wilt, wat dan wiel? Hulp kan niet langer op zich laten wadhten en, als deze niet komt, dan gaan we onherroepelijk over tot de groot© massa van steuntrekkende bevolkingsgroepen. Eet is als bij de schipbreukelingen, ’t is grijpen, naar hulp, doch verzinken inde zee van ellende. Het reddingsbootje dat ons door d© regee-

ring wordt gezonden, Is te kleir» en veel vani onze vak gen ooien zullen den ondergang ndot meer kunnen ontkomen. Spreker eindigde met een opwekking om den aangebonden strijd om het bestaan met taaie volharding vol te houden, al is het ook tot het bittere einde. (Daverend applaus). Van de gelegenheid om het woord t© voeren, werd gebruik gemaakt door den heer v. Straten, voorzitter van het district Friesland. Hij meende te hebben op gemerkt, dat ais er een klein steunbedrag door de regeering uitgekeerd word-t, deze meer el.bet sorteert in Holland dan hier in het Noorden, een gevolg van het later klaar zijn van de verschillende cultures hier in het Noorden. Hij wilde de leden animeeren om leder een lid te werven, zoodot de 5000 kal worden verdubbeld. De heer Q. Boer, voorzitter van de veilingsver. Hoogezand—Sappemeer, sprak enkele woorden naar aanleiding van de radiorede van Minister Colijn. Deze heeft gezegd, dat de landbouw niet zonder steun kan. Hetzelfde geldt voor den tuinbouw. Hij wil den tuinbouw zien als een onderdeel van bodemvoortbrenging, van agrarische producten. Spr. wees op het gevaar, dat door vermindering van den tuinbouw, het buitenland zieh meer zal gaan toeleggen op deze producten,, over zal gaan naar een land, dat meer uithoudingsvermogen bezit en dat men zal wennen aan minder gebruik van onze binnenlandsche producten. De heer Schermer sprak een propagandistisch woord, terwijl de heer Hesse opwekte om krachtig te werken voor het instandhouden van onzen tuinbouw. De heer Van Kampen las daarop een brief voor, welke naar aanleiding van diens radiorede, aan Min. Colijn is gezonden. Daarop werd met algemeene stemmen ©en motie aangenomen, welke aan de regeering is verzonden. Boeren de „bloedzuigers van de schatkist”. Zóó heeft het Antwerpsche blad „La Métropole”, dat de belangen der industrie verdedigt, de Belgische boeren genoemd, Dei landbouworganen zijn hierdoor natuurlijk op hun achterste beenen gaan staan. „Is het misschien uit onmacht, dat de antólandbouw- en pro-nijverheidspers aldus handelt?” zoo vraagt het blad „De Boer”. Is bet; Omdat het haar ónmogelijk is te bewijzen, dat de nijverheid inden vreemde meer beschermd is dan. de onze, of om het vaststaand feit in de schaduw te stellen, dat onze nijverheid een veel uitgebreider bescherming geniet dan onze landbouw? • • • De toestand inden Belgischen landbouw is de laatste jaren steeds moeiiijker geworden, De prijzen van de landbouwproducten zijin,— volgens de gegevens van het Handelsblad geregeld gedaald en ook sedert de devaluatie niet of niet veel gestegen, terwijl daarentegen sedert de devaluatie verschillende producten, die de boeren noodig hebben, belangrijk in prijs zijn verhoogd- Lijnkoeken bijv., die voor de devaluatie frs. 75 per 100 k.g. waren, zijn thans frs. 105; andere veekoeken uit aardnoten zijn frs. 80 tot Irs. 100 gestegen, van de meststoffen is kainiet van frs. 11 è 12 tot frs. 26 è 28, andere kalizouten van frs. 31 a 33 tot frs. 58 gestegen. Tegenover deze stijging van de onkosten staat een bijna constante daling van de verkoopprijzen. Het best blijkt dit, wanneer men de prijzen van 1913 van verschillende landbouwproducten vergelijkt met de tegenwoordige prijizen in francs van vóór den oorlog: tarwe was in 1913—T4 gemiddeld frs. 19 per quintal, in 1934 omgerekend in francs van 1914 frs. 8.85; voor aardappels waren deze prijzen frs. 6 en frs. 4.62, voor beetwortelen frs. 80 en frs. 15.70; rundvleeseh was frs. 1.10 per kjg. tegen frs. 0.71, vet varkensvleeseh frs. 1.20 tegen frs. 0.67, boter frs. 3 tegen frs. 2.50 per kg. Deze daling Is natuurlijk een gevolg van de ongunstige landbouwsituatie inde geheele wereld. België heeft in 1933, op initiatief van den toenmaligen minister van landbouw, Sap, steunmaatregelen genomen. Voor den oogst 1934 is frs. 110 mill. steun toegezegd, hetwelk later verhoogd is tot frs .125 mill,, speciaal voor de graanboeren. Andere tak- ' ken van landbouw zijn, zooals hier te lande 1 maar al te goed bekend is, ook beschermd ! door invoerrechten. De boeren, speciaal de Vlaamscfae boeren, etechen thans meer steun en zeggen, dat in Duitschiand, Nederland en Engeland de tarwe veel hooger gevaloriseerd wordt door de regeeringsmaatregelen dan In België. Zij wijzen op de bijzondere bescherming van den steenkolenmijnbouw, op de „geweldige besoher- ; ming” die de nijverheid geniet en welk© den steun van den landbouw geheel inde scha- 1 duw stelt. INGEZONDEN MEDEDEELING. JOHs. KARSUMS ; NIEUW-AMSTERDAM i bij POSTKANTOOR HET ADRES VOOR ' Heerenconfectie en fijn Maatwerk. < i Bloempjes 1918 – oorlogstijd. 1 „Er is nood in Nederland 1 Gelukkig nog ] geen hongersnood, maar wel Is er vetnood! Nog nooit is zoo gevoeld, wat vet beteekent inde voeding en inde huishouding. Vandaar premies voor die producten, welke vetten leveren, koolzaad b.v.! Ook de boterproductie en de melklevering behooren tot ■ de aanhoudende zorgen der regeering. Daarom moet het vet van geslachte dieren, ook ■ van onze huisslachting, worden ingeleverd ; aan het Rijksbureau voor vet.” Uiteen oorlogsspeech, waarin de waarde vaneen eigen landbouw duidelijk aan het licht treedt! ♦ * ♦ Karnverbod. De geschiedenis herhaalt zich. Op 5 Aug. 1918, In oorlogstijd dus, vaardigde de toenmalige minister van Landbouw, Nijverheid

en Handel een karnverbod uit, waarbij het verboden werd koemelk, geiten- of schapenmelk, hetzij afzonderlijk of gemengd, op boter te verwerken; eveneens was het verboden wei of room op boter te verwerken. Het hoofddoel van dezen maatregel was het verhinderen van frauduleuzen uitvoer naar het buitenland en het klandestien verhandelen van boter ver boven de maximumprijzen tegen te gaan. Dit kon niet worden toegelaten, omdat het met het oog op de vetvoorziening een dringende eisch was, dat alle geproduceerde boter van overheidswege zou worden ingezameld, opdat de beschikbare vetvoorraad zoo gelijkmatig mogelijk over de geheele bevolking zou kunnen worden verdeeld. Dit vetrantsoen was gesteld op 250 gram per lid van het gezin in 10 dagen. Toen kon er geen walvlschtraan binnen! en mocht er geen boter uit. Nu wil men per sé het eerste in ’t land, dus moet ei; boter over de grens. • • * tandbonw-techniek, „De toekomst en de kracht van ons volk vinden haar grondvesten inde bronnen van voortbrenging van ons land, dat door onze voorvaderen tot hun woonplaats is gekozen, De voornaamste van al deze bronnen is de vruchtbaarheid van onzen bodem, welke wij als een erfdeel van onze voorouders kunnen beschouwen en welke wij moeten benutten om den welstand en het geluk van ons volk te verhoogen. Senator Jules Méline, de vroegere Minister van Landbouw in Frankrijk, eindigt zijn boek „De terugkeer op het land” met een gezegde vaneen Chineeschen philosoof: „Het algemeen welzijn vaneen volk gelijkt op een boom, de landbouw Is de wortel, industrie en handel zijn takken en bladeren. Begint de wortel te kwijnen, dan vallen' de bladeren af, de takken breken en de boom sterft”. Wij gevoelen de waarheid van dit gezegde vooral onder de omstandigheden van den tegenwoordigen tyd. Het inkomen en de welvaart vaneen land zijn afhankelijk van zijn natuuriyke bronnen van voortbrenging en van de bekwaamheid en de energie van zyn bewoners om die bronnen te exploiteeren. De landbouw kan daaraan inde eerste plaats medewerken door te streven naar de toepassing van de moderne wetenschap in de praktijk van den landbouw en in niet mindere mate naar de toepassing van dé moderne handelsmethoden in het landbouwbedrijf waardoor hij bovendien tot een betere levensstandaard zal geraken. Bij de uitwerking van het algemeene schema om het landbouwbedryf meer productief te maken, neemt de bestudeering hiervan dan ook een eerste plaats In.” Uiteen rede van Dr. Molhuysen In oorlogstijd. Aan dezen technischen kant van ons bedryf hebben de Prov. Myen altijd groote zorg besteed, waarvoor nog steeds mze hulde. ♦ ♦ ♦ Industrialisatie. in oorlogstijd, toen ons land op zichzelf svas aangewezen, (voor hoeveel percent zijn we dit tegenwoordig?) hebben we eens op sen landbouwvergadering een pleidooi gehoord voor het telen van vlas. Ons land, soo werd betoogd, heeft groote behoefte aan /ezel en verschillende fabrieken staan gereed om onderscheiden soorten artikelen te naken van vlas, die vroeger van wol, katoen, iute, hennep en zoovele andere stoffen werien vervaardigd. (Hier hebben we dus grondstoffen by, die geheel of grootendeels uit iet buitenland worden ingevoerd.) Een dringend beroep werd op de boeren gedaan om iot het gewenschte resultaat te komen; ook n hun eigen belang. Want daarop volgde ie beteekenls van den vlasbouw voor den soer zelf: ploeg- en wagenstrengen, halsters ;n opzettouwen, ploegiynen en schietlijnen, eidsels, zwepen, bergreepen, koestrengen, rruiszeelen, dektouwen, koedekkentouw, vliegennetten, treklijnen, bindtouw, brandslangen. Daarna volgden de belangen van ie gemeenschap; kledingindustrie, kleeding voor militairen en postbeambten, handdoeken, behangsels, bedden, tafellakens, dekens, verbandstoffen, watten, broodzakken, japon;tof en werkmanskleedlng, voering en rond;els, sokken en kousen, schoenmakersnaaljaren, metsel-, raam-, gordyn- en jalouzieraord, stelgertouwen, heireepen en hijsch;ouwen, rietmattengarens, tomatentouw, vischnetten, vischreepen, vlsschersgarens, ransportbanden, drijfriemen, zelltentdoek, ilterdoek Hebt ge ooit geweten, zoo vroeg de redelaar, dat vlas een zoo bij uitstek nuttig, a noodzakeiyk product Is? Bedenk daarby iog, dat ook het lijnzaad groote voordeeleri ifwerpt inden vorm van olie en veekoek, det een gloedvolle peroratie eindigde de preker zijn betoog: Werkt allen mede! daakt ons onafhankeiyk van het buitenand! Alle opgesomde artikelen moeten worten vervaardigd uiteen Nederlandsch proluct, door den Nederlandschen landbouw op raderlandschen bodem voortgebracht, door 'Tederlandsche fabrieken met Nederlandsche verklieden vervaardigd. Meerdere duizenden verklieden met een jaarloon van verscheliene millioenen zullen daarin- werk vinden, men zal welvaart brengen, waar gebrek leerschte, arbeid waar werkloosheid dreigt. Jeeft uw krachtigen steun en uwe machige medewerking voor dat groote nationaal lelang! Kan hier uit ’t verleden ook een les voor, iet heden worden getrokken? • ♦ • „Aanpassen.” Naar aanleiding van het verslag der Algeneene Rekenkamer aan de Tweede Kamer jetreffende haar werkzaamheden over 1934 nzake controle op crisisorganisaties heeft iu de Regeering een nota aan de Tweede iamer doen toekomen. Hierin zegt zy o.m.ï ,Het heeft steeds inde bedoeling gelegen» ;en functionaris, die een buitengewoon oeangrijke en zware taak heeft, een salaris van ongeveer f 9000 toe te kennen. Ondertusschen loopen er bosjes jongelui net universitaire opleiding rond, die zich net 1/3 of 1/4 van dit bedrag rijk en geukkig zouden gevoelen! Boeren, denkt er aan: "0 F75!