Ondanks deze feiten wil de heer Van Houten verbetering van het loon inden landbouw afwentelen op een verdere daling van den pachtprijs. Zijn gedachtengang wordt ongetwijfeld zeer juist weergegeven door den voorz. van den Bond van Landpachters, den heer v.d. Woerdt in „De Landpachter” van 20 Juli *34. Op eender vergaderingen was nJ. den heer v.d. W. door sommige pachters de vraag gesteld hoe de eigenaar van het land, die in bedoelde streek vaak rustend veehouder was, moest rondkomen, wanneer de pachter reductie werd verleend. De heer v.d. W. gaf hierop ten antwoord, „dat het Inde eerste plaats niet onze zaakwas, hoe verpachters rond moeten komen. Dat verpachters nog gelukkig waren, dat ze hun geld in landerijen hadden gestoken, want dat andere beleggingen dikwijls heelemaal geen rente gaven en in sommige gevallen ook het heele kapitaal als verloren kon worden beschouwd. Tenslotte is het hemd nader dan de rok en als één van belden in het armhuis moet, dan gaat het niet aan, dat de pachter er ondanks zijn hard werken heen moet als remplagant van den verpachter. Wanneer de verpachter meent, dat zijn belangen inde verdrukking komen, dan moet hij zich ook maar organlseeren. Want hoewel wij graag de weg der billijkheid bewandelen, hebben wij andere zorgen dan die der verpachters te behandelen.” Tot zoover de woorden van den heer v.d. Woerdt.

Men weet het nu, wanneer de verpachters door vervulling van de wenschen van den Bond van Landpachters Inde verdrukking komen, moeten zij zich ook maar organiseeren. En wanneer die organisatie door haar kleiner aantal leden dan de zwakste blijkt te zijn? Dan zeker maar van het tooneel verdwijnen. Inderdaad, de heer Van Houten heeft het op den landdag te Beetsterzwaag zeer juist uitgedrukt. „Het „leder voor zich” gaat steeds meer het leven beheerschen en verscheurt ons volk.” De opvattingen van L. en M. en den Bond van Landpachters loopen hier wel zeer ver uiteen. Terwijl de eerste uitgaat van de m.l. gezonde gedachte, dat ons economisch maatschappelijk leven niet meer gebouwd kan worden op strijd, wantrouwen en groepsbelangen, die bereid staan elkaar te vernietigen, viert bij de ander het groepsegoïsme hoogtij. Nogmaals wij zijn bereid dooreen pachtwet met verplichte en bindende taxatie mee te werken om de rechtspositie van den pachter te beveiligen. Wij kunnen echter niet meedoen aan de actie van hen die bereid zijn den een te brandschatten om den ander er boven op te helpen. Wij mogen niet luisteren naar degenen die het gecompliceerde maatschappelijke leven gaan uitbuiten voor een misleidende propaganda en niet objectief meer kunnen oordeelen omdat zij uitgaan van klassenstrijdtheorieën. Ineen volgend nummer hoop Ik mijn opmerkingen over den Bond van Landpachters verder te vervolgen. B. INGEZONDEN MEDEDEELING. ~~ DIVANS DIVANKLEEDEN Woninginrichting L J. FLIER – Emmen WHhelminastraat 11. INGEZONDEN. (jeldvervalschers, sebobbers en menschen met oudvaderlandscbe deugden. Dr. Oortwijn Botjes vergist zich, zij het dan hij procuratie van PrqfL Goudriaan. Dein 1542 geslagen gulden is de zilveren Carolus gulden van Karei V. Deze kwam toen overeen met de rekenmunt zijnde het pond Hollandsch, welke inde zeventiende eeuw ook gulden werd genoemd en 40 grooten of 20 stuivers telde. Maar daar reeds kort na 1542 het zilver in prijs steeg, werd de waarde van de caroli guldens steeds hooger, uitgedrukt inde rekenmunt. Zoo was in 1610 de carolus gulden een pond en 15 stuivers waard, of zoioals men ook mag zeggen f1.75. Want de rekenmunt gulden, of pond Hollandsch komt nagenoeg overeen met de tegenwoordige gulden op goud-pariteit. De carolus gulden kwam dan ook in het verkeer veel minder voor dan de rijksdaalder, bij plakaat der Stateu-Generaal van 1606 gesteld op 2 gulden 8 stuivers rekenmunt, die later algemeen 2 gulden 10 stuivers rekenmunt deed. In 1681 besloten de Staten van Holland aan te munten 3 guldenstukken, met hun onderdeden van 2,1 en V» gulden. Het 1 gulden stuk had dan de waarde van 1 gulden rekenmunt. , Dit voorbeeld is in 1694 door de Staten-Generaal voor de geheele republiek gevolgd. Integendeel het muntstelsel voldeed in Öe republiek aa,u voor dien tijd honge eischen, en het is wel merkwaardig, dat onze nationale rekenmunt al sinds eeuwen op nagenoeg dezelfde waarde is gebleven. iWat men ook van de machthebbers in de zestiende en zeventiende eeuw mag zeggen, de finantiën hebben zij uitstekend verzorgd. Midden zeventiende eeuw was het geld dan ook goedkoop. Vlak voor den tweeden Engelschen oorlog kon Holland leenen tegen 3 pet. Vaneen door vloten beschermd koopmanskantoor, zoo als Holland wel is gekenschetst, is trouwens niet anders te verwachten, dan dat zij’ al het mogelijke zouden doen om hun crediet hoog te

houden. Eén van de middelen daartoe was het handhaven vaneen vaste pariteit van de rekenmunt. Ik geloof dus, dat Dr. Golijn ook in dit opzicht gelijk heeft. M. SCHOLTEN VAN ASCHAT. Yught, N. Br. lets over politiek Ook aan het onderschrift bij mijn ingezonden stuk van 3 Oct. j.l. liggen allerlei misverstanden ten grondslag, die ik langs dezen weg nog gaarne zou willen ophelderen eventueel. Ik heb de politieke gedragslijn van de Boerenbonden tot nu toe onvruchtbaar genoemd en daarbij een mi. vruchtbaarder weg aan gegeven. Nu doet de Redactie het voorkomen als zoude ik hebben aangestuurd op het zenden van één of twee afgevaardigden naar de Kamer en zij roept uit: „Maar wij hebben met onze gedragslijn toch veel meer invloed verkregen 1” De mij toebedachte mogelijkheid heb ik echter nergens neergeschreven. Ik heb concurrentie met alle politieke partijen aanbevolen niet in maar buiten de Kamer. En wei op grond van de volgende zeer reëele overwegingen. a. Die politieke partijen, die nog de meeste parlementaire zeggingskracht hebben zullen het minst gevoelig blijken te zijn voor de semipolitieke actie der Boerenbonden. b. De politieke scholing beboeren de boerenbonden tot zich te trekken, zij beboeren dit aan de politieke partijen te ontnemen die het immers geheel foutief doen. Men moet eindelijk eens leeren zien, hoe weinig er te bereiken is roet het verbeteren van partij-politid, fracties of vaneen geheele partij. Dan zal men spoedig genoeg ervaren hoe het wapen der politieke agitatie dan wel gehanteerd moet worden en tegen welke instanties, die thans met politieke macht bekleed zfijn De Redactie staat blijkbaar niet zoo ver van mijn standpunt af, te oordeelen naar het slot van haar onderschrift, dat ook politieke scholing van de geheele plattelandsbevolking aanbeveelt. Maar haar kolommen ademen nog een anderen geest. Aan technisch-ingewikkelde problemen de landbouweconomie betreffende hebben doorgaans enkele lezers wat Maar ons allen interesseert de mobilisatie van het Nederlandsche boerenvolk om het beginselprogram van den heer Smid tot hun levensprogram te maken. De Beweging dient haar tempo te versnellen. R. P. SYBESMA. Heeren veen, Oot 1935. Wij moeten, zegt de heer Sybesma, ons tempo versnellen. Wij willen dit gaarne. Vergeten moet echter niet worden, dat dit tempo niet bepaald wordt dóór enkele ijveraars, maar door de En nu heeft de ervaring ons en anderen geleerd, dat het zeer moeilijk is tot een massale boerentoeweging te komen. De heer Sybesma moet, om tot dit versnelde tempo te geraken, zich daarom niet tot ons richten, maar tot de boeren, en vooral zorgen bij de oude splijtzwammen, die den boerenstand verdeeld houden, geen nieuwe te voegen. Dit zouden wij ook willen antwoorden op een schrijven van den heer T. E. Bontkes te Finsterwolde, dat wij ontvingen. Deze betreurt het, dat de boeren indertijd te Assen den heer Smid hebben gevolgd en niet hem, die op deze vergadering aandrong op een nationalen volksbond. Nu kan de heer B. het zeer goed meenan, maar hij houde ons ten goede, ais wij zeggen, dat hij nog ijooit voldoende duidelijk heeft gemaakt, wat hij precies wil. _______ RED. INGEZONDEN MEDEDEELING. De bekende HALININE Regenjassen. absoluut waterdicht vanaf 24 gld. Modehuis S. M. KRONE Torenstraat 37 Telef. 307 WINSCHOTEN. Cursus voor Plattelanders. Op de Volkshoogesehool De Volkshoogesehool te Bakkeveen organiseert van 14 Nov. tot 19 Dec. haar tienden cursus voor plattelanders. De leiding der Volkshoogesehool, de heeren Dr. H. G. W. van der Wielen en Drs. H. D. de Vries Reilingh, schreven ineen dezer dagen verspreid vlugschriftje den volgenden, oproep tot de jonge plattelanders: Onze tijd stelt zware eisohen aan leder mensch, waar hij ook staat Voldoet gij daaraan? Zift gij tegen de moeilijkheden opgewassen? Is uw blik ruim genoeg om den toestand te kunnen overzien en een uitweg te vinden? Begrijpt gij uw tijd? Kan de crisis opgelost worden zonder samenwerking van allen? Is dat mogelijk, als wij niet weten, wat er in anderen leeft? Is er een plaats, waar wij met anderen zoeken naar onze taak in het heden? Een plaats, waar wij tot bezinning en inzicht komen, en toetsen, wat wij reeds meenen verworven te hebben? Een plaats, waar wij ook andersdenkenden leeren eerbied!- gen en waardeeren, omdat wij allen de- j zelfde verantwoordelijkheid dragen? Dat vindt gij op de Volkshoogesehool! i Daar bezint gij u op deze vragen, die de toekomst van mensoh en maatschappij zul- ] len bepalen en die dus de dagelijksche aan- ] dacht moeten opeischen. Het samenwerken met menschen van allerlei gezindte en werkkring verrijkt uw levenservaring en i vormt uw karakter, waartoe de gewone i samenleving zelden de gelegenheid biedt. Wij rekenen op U!” i Het programma ziet er als volgt uit: ■ Middagcursussen. Algemeen: 1 2 lessen. Oudheidkunde en Geschiedenis on- i

> zer Streek. Dr. H. G. W. van der Wielen. 8 lessen. Cultuur-Geschiedenis van ons Volk. Drs. H. D, de Vries Reilingh. t Maatschappelijk: 5 lessen. Landbouw-Economie. Dr. H. G. W. van der Wielen. 2 lessen. Arbeidsrecht. Mr. S. Mok. 6 lessen. Ophouw van den Staat. Mr. O. V. L, Guermonprez. 2 lessen. Volkenrecht. Mr. V. Haesaert. , Avondlezingen. Algemeen: 1 lezing. Grundtvig en de Volkshoogeschool-1 gedachte. Dr. H. G. W. van der Wielen. ‘ 1 lezing. De Nood des Tijds. Prof. W. J. Aalders. 1 lezing. Individu en Gemeenschap. Prof, C. Mennicke. 1 lezing. Gemeenschapsleven ten Plattelande. Ds. P. W. J. van den Berg. 3 lezingen. Drie Nederlandsche Dichters. W. Moens en B. Verhoeven, (gevr.) Maatschappelijk: 1 lezing. Boeren in Nood. H. D. Louwes. 1 lezing. Boeren in Nood. Jac. Welleman, 1 lezing. Boeren in Nood. H. S. van Houten. 1 lezing. Landbouw in Zuid-Afrika. Drs. P. J. Meijer. 1 lezing. Landbouw in Dultschland. Ir. L. J. A. de Jonge. 1 lezing. Landbouw in Rusland. Ir. A. Struik. 2 lezingen. Plattelands-Bouwkunst. J. van der Linden en Ir. J. A. C. Tilleraa. 1 lezing. De Vakbeweging. F. S. Noordhofl. 2 lezingen. De Coöperatie. K. de Boer en J. Warmolts. Vragen-, Zang- en Muziek-, Voorlees- en Bonte Avonden. Vier Zondagmorgen-Bijeenkomsten. Bezinning over onze plaats en taak In het heden als bewuste menschen. O.a. J. Jans. Mogelijk zijn er leden van onze jeugdclubs, die een cursus op de Volkshoogesehool willen meemaken, mogelijk ook zijn er onder onze adspirant-leden die dit reeds eerder hebben gedaan. Wij hopen van harte, dat uit iedere jeugdclub een of meer cursisten komen en later op de avonden van de jeugdclub van hun ervaringen op do Volkshoogesehool willen vertellen. De Nederl. Varkenscentrale leverancier van Deensche varkens aan België. Ter voldoening aan de contractueele verplichtingen, opkoop van varkens te Esbjerg. Hoewel de Varkenscentrale dezer dagen verklaarde, dat er in Nederland „meer dan voldoende varkens zijn ter dekking van de behoeften voor binnenlandsch verbruik en ui tv oer, zoodat er vaneen tekort geen sprake kan zijn”, worden thans, naar het HdbL schrijft, te Esbjerg, in Denemarken, varkens van 60 è 70 k.g, gekocht, om, ter voldoening aan de contractueele verplichtingen der centrale, naar België te worden gezonden. Naar aanleiding van bovenstaand bericht, meldde de Varkens centrale: . „De geruchten, dat de Veeh ouder ij c entrale varkens in Denemarken gekocht zou hebben tot nakoming van haar verplichtingen in België, zijn niet juist. De Centrale heeft in verband met h©t geringe aanbod van varkens, dat hier te lande tijdelijk viel te eonstateeren, in de laatste weken de levering van varkens naar België zooveel mogelijk beperkt. Een gedeelte der consenten voor Invoer naar België inde maand October, die oorspronkelijk voor invoer van varkens uit Nederland bestemd waren, is daarna door de Belgische importeurs voor invoer uit andere landen met name uit Denemarken gebruikt. Wèl heeft degene, door wiens bemiddeling inden laatsten tijd de verkoop der Nederlandsche varkens in België geschiedde, daarbij zijn medewerking verleend, doch zulks is noch in opdracht, noch met voorkennis der Veehouderijcentrale geschied. Aangezien bedoelde persoon niet in dienst dezer Centrale staat, doch voor eigen rekening werkt, bestaat daartegen geen enkel bezwaar. Vaneen overdracht van consenten door de Veehouderijcentrale is, gelijk uit het bovenstaande blijkt, geen sprake. De consenten voor invoer in België zijn niet aan de Nederlandsche Veehouderijcentrale, doch aan de Belgische importeurs afgegeven.” Deze Nederlanders en nauwe relaties van de Varkenscentrale hadden dus van de Belgische regeering toestemming (consent) ontvangen voor den Invoer; daarmee waren zij echter niet klaar, want de export van varkensvleesch is in Nederland gemonopoliseerd en wel bij de Varkenscentrale (afd. Varkens van de Veehouderijcentrale). Zij hadden dus óók toestemming (boent) noodiig van de Centrale. Deze werd verleend; het „bu- . reau” Vieco kon het vleesch van de Centrale ' betrekken voor zeven B. francs per kilo geslacht gewicht, zijnde beneden den prijs in Nederland, zoowel als in België. Waarom dit Is geschied, is ons een raadsel. Naar aanleiding van het standpunt van mi- ; nister Deckers is de employé der Varkenscen- , trale, de beer D. Homeman, naar Brussel gegaan en heeft daar gesproken met de heeren ; Kanters en Wijnbergen, jegens wie de Centrale j dus leverings-verplichtingen had gekregen. i Het Hdbl. teekent hierbij aan: „Het Is op last van minister Deckers (zie 1 handeling der Eerste Kamer d.d. 9 October blz. 56. 2e kolom) dat „inde laatste weken de export van varkensvleesch naar België zooveel mogelijk is beperkt.” ] Nu had de Belgische regeering extra-invoer ; consenten voor 170.000 kg. varkensvleesch ver- ; strekt aan het „bureau” Vieco, te Brussel. Dat „bureau” behoorde toe aan twee Nederlan- , ders, nl. den heer Kanters, ou d-emp loy é , van de Varkenscentrale en den beer Heiman Wijnbergen, oud-commlssionnair van , het Zwanenberg-concem, benevens oud-mede- ! werker van den hoofdvertegenwoordiger der – Varkenscentrale te Brussel, den heer Peusgeus, den man, die tot gevangenisstraf werd veroordeeld wegens zijne praktijken. De uitdrukking 1 „Belgische importeurs” in het communiqué is ’ dus onjuist; het waren Nederlanders in België. 1 Het resultaat hiervan is geweest, dat de ' beide Nederlanders hun varkensvleesch niet van de Centrale zouden betrekken, doch

BUITENLAND. Van de fronten. Van de drie fronten in Abessynië komt de laatste dagen weinig nieuws. Wij kunnen inderdaad zoo langzamerhand van fronten spreken, want de drie aanvals, colonnes der Italianen breiden zich inde breedte uit, waarbij zij zich vooral op hel Noordelijk gevechtsterrein inde veroverde streken terdege gaan nestelen. Terwijl het plan voor den verderen opmarsch wordt gemaakt, worden de veroverde gebieden ineen zoo sterk mogelijken staat van verdediging gebracht. Bij het vooruitgaan der troepen wordt speciaal rekening gehouden met de maatregelen, welke de Abessijnen nemen. Ten opzichte van dit punt verricht de Italiaansche luchtmacht belangrijke diensten. De vliegtuigen cirkelen dagelijks boven het vijandeiijke terrein om de troepenbewegingen na te gaan en hun bevindingen aan de Italiaansche legerleiding mede te deelen. Maar ook om onrust en nadeel inde Abessijnsche gelederen teweeg te brengen. Dit laatste lukt niet al te best meer, want, dank zij de tactische wenken der buitenlandsche officieren, die zich met de africhting der troepen van den Negus hebben belast, weten de zwarte strijders zich thans reeds beter tegen de luchtaanvallen te beschermen dan in den beginne. Als er inde eerste dagen van dezen oorlog n.l, een vliegtuig der Italianen in aantocht was, stoven de Abessijnen op en trachtten met bun vuurwapens den wreeden duivelsvogel neer te schieten. Dit lukte nimmer. De trefkans van vliegtuigen is uiterst gering. Nog geringer wordt deze, wanneer het schieten niet op volmaakt wetenschappelijke, deskundige wijze geschiedt. En daar hebben de Abessijnen hoewel overigens voortreffelijke scherpschutters heelemaal geen kaas van gegeten. Bovendien vormden zij zelf prachtdoelen voor de Italiaanse!» bommenwerpers. Nü verschuilen zij zich in het kreupelhout, dat groote oppervlakten van den woesten Abessijnschen bodem bedekt en zij vermorsen hun munitie niet meer op den vijand inde lucht. Op het Noordelijk front maken de Italianen zich ten Zuiden van de linie Aksoem—Adoea—Adigrat gereed voor den sprong naar Makkale. In het Noord-Oosten staan de Abessjjnen er bij den berg Moespa AU gunstiger voor; daar schijnen zij de Italianen het vuur na aan de schenen te leggen. Op het Zuidelijke front, in Ogaden, waar de Italianen het grootste deel hunner troepen hebben saamgebracht, rukken zij onder generaal Graziani tamelijk snel Noordwaarts met Harrar als doel. Zij hebben daar de versterkingen Dagheid en Scillave bezet, twee belangrijke knooppunten op den moeilijken weg naar Harrar. De Abessijnen gaan nog steeds voert hun machten saam te trekken. In het Noorden om Makkale onder Ras Seyoem. Verder het land in, bij Magdaie en Dessié (het hoofdkwartier) onder leiding van den Kroonprins, straks bijgestaan door den minister van oorlog en dan vermoedelijk onder aanvoering van den Negus zelf. In het Zuiden, om en bij Harrar staan de Abessijnen onder leiding van Ras Nasiboe (ras beteekent gouverneur). Dit zijnde drie hoofdmachten, die met de losloopende troepen geschat worden op een totaal aantal manschappen van 1.100.000. De Italianen stellen hiertegenover een macht van 800.000 krijgers. Die echter oneindig beter zijn uitgerust Toenadering. Er schijnt inde Europeesche kringen wat meer toenadering op til te zijn. De Italianen confereeren officieus met de Franschen en zij confereeren ook al officieus, maar even druk met de Engelschen. En de telefoon tussehen Londen en Parijs (waartusschen de weg naar Rome ligt, volgens een bekend kinderliedje) staat niet stil. Officieel is er nog niets definitiefs tot stand gekomen, maarde buitenwacht weet er toch wel zooveel van, dat er een geringe kans is op een vergelijk tussehen de diverse belanghebbende groepen (Italië, Abeesinië en den Volkenbond). De eerste economische ©o financieele sancties kunnen omstreeks 1 November a.s. in werking gaan treden. Men hoopt, dat de besprekingen, welke thans officieus aan den gang zijn, officieel zullen worden en officieele resultaten opleveren vóór dien datum. Ons lijkt de situatie zóó: de besprekingen zijn van dien aard, dat van weerskanten water inden wijn wordt gedaan en dat het nemen der sancties wordt uitgesteld. Hoe het zij: de stemming in Europa is optimistischer dan de vorige week. Beweging in Oostenrijk. In het Oostenrijksche kabinet heeft zich binnenskamers een bloedlooze revolutie afgespeeld met het gevolg, dat eeuige ministers zijn vervangen. Onder hen die heengingen bevindt zich ook minister Fey, de bekende leider uit Denemarken. De heer Kanters is dan ook naar Esbjerg gegaan, heeft daar varkensvleesch gekocht en naar België gezonden. Aan den verkooper aldaar heeft hij toen den beer D. Homeman als opdrachtgever opgegeven. Het vleesch, dat de Centrale-aan de heeren Kantens en Wijnbergen had moeten leveren, is dus In Denemarken gekocht; in hoeverre de Centrale het verschil tussehen 7 francs en den Deenschen prijs voor hare rekening neemt, is ons niet bekend. De „Belgische importeurs” waren twee Ne-

De balans van de week. Opgemaakt door A. Grai*iëi*. Storm over ons land. Wij mogen geen wapens uitvoeren naar Italië. Kinderzegen. Van de fronten weinig nieuws. Internationale herademing. Toenadering. Beweging inde Oostenrijksche regeering. De dood van Arthur Henderson.

BINNENLAND. l- Storm! © Na een zomer zonder veel onweer worden wij wel terdege gezegend met herfstvlagen, d die af en toe een heftig hoogtepunt van or>- kaankraebt bereiken. e Wij zijn geen weerkundige en ook met wat ft men noemt een brood-eten de weerprofeet, f- maar niettegenstaande dat is het niet oninten ressant te vermelden, dat ons uit jarenlange t, waarneming is gebleken, dat onmiddellijk of 0 kort na een aardbeving of na aardschokken in streken, welke onder deze natuurrampen lt gebukt gaan, er in ons land en in ons werelddeel heftige stormen opsteken en hier hun on– heil brengen. Wij wijzen er nog eens uitdruke kelijk op. dat bet niet aan ons is op dit ter– rein conclusies te trekken, dat er eenig ver© band bestaat tussehen de aardschokken daar n en het onrustige en onstuimige weer hier; wij eonstateeren alleen maar het feit van het dikt werf samengaan, hetwelk natuurlijk geheel toe% vallig kan zijn. Gelijk met geregistreerde aardschokken el-:i ders, wierp de onbarmhartige Noord-Wester– orkaan, welke vooral onze Noordzeekust teisr terde, o.a. de vrachtboot „Kerkplein” en de 1 sleepboot „Drenthe”, welke voor hulp naar de – „Kerkplein” was uitgevaren, op de kust bij i Egmond. * i Onze kranige redders gaven hun eigen leven, ’ 1 als inzet om dat van hun in nood verkeerende 1 medemenschen te redden. 1 Van de kust af werd dit moeilijke, moedige • reddingswerk gadegeslagen dooreen enorme 1 menschenmassa, die door de radio van deze r strandingen in kennis was gesteld. De koplara■ pen van de auto’s waren naar zee gedraaid en hielpen op deze wijze de sterke zoeklichten ' van de reddingsmaatschappij, dus evenals de • automobilisten verleden jaar omstreeks dezen 1 tijd de renbaan te Albury in stormachtigen • nacht verlichtten om onzen „Uiver” behulpzaam te zijn bij zjjn noodlanding daar irt > Australië. I Gelukkig brachten voor Egmond allen het 1 leven er af en de gestrande schuiten deden ' des Zondags een oneindige schaar van nieuwsgierigen naar Egmond stroomen, waar somi-1 mige café-exploitanten hun drukste zaken van ■ dit jaar deden. Zoo is dus de een zijn brood.. n • nietwaar? J Geen wapens naar Italië. i Bij Koninklijk Besluit van 16 October j.i. is vastgesteld een verbod van uitvoer van wapenen, munitie en oorlogsmaterieel uit ons Koi ninkrijk naar Italië en zijn bezittingen. In ■ een bijlage wordt een lijst toegevoegd van ; alles wat onder wapens, munitie en oorlogs. materieel wordt verstaan en tevens volgt de . mededeeling, dat van dit verbod dispensatie • (ontheffing, dus) kan worden verleend inde gevallen en door de autoriteiten, bij nader Kon. . Besluit te bepalen en aan te wijzen, i Deze laatste bepaling is waarschijnlijk toe-1 gevoegd om op alle gevallen te zijn voorbei reid. Men kan immers nooit weten hoe de . situatie en de verhouding tussehen de veri schillende landen- en belangengroepen zich i ontwikkelt. Kinderzegen. , Eigenlijk hoort dit onderwerp in deze rubriek ’ niet thuis, maar het feit is zóó merkwaardig en niet alledaagsch, dat we het toch niet kunnen nalaten er de aandacht op te vestigen. Niet zoozeer als het,,goede voorbeeld” (we zouden . niet durven), dan wel vanwege de zeldzaamheid. Dinsdag beeft n.l. een zekere M. Berends te MUI in Noord-Brabant aangifte gedaan van de geboorte van zijn drie-en-twintigste kind. Ons dunkt dit het grootste kroost uiteen ouderpaar in ons land. Een premie dus voor dit rijfcbedeelde ouderpaar! Of is er een gezin, dat dit record slaat? van de Weensche Heimwehrkeen vrijwilügerscotos, dat erg veel met Fey opheeft. Uit vrees voor onlust liet de vioe-kansdier, Prins Stahremberg, de Heirowehr-troepen uit de provincie naar Weenen oprukken. Ongeregeldheden vielen gelukkig niet voor. Er vloeide dus geen menschembloed! Deze kabinetswijziging beteekent een uitbreiding van de macht van Stahremberg, die sterke Italiaansche sympathieën heeft en die op den duur zonder twijfel alleenheerscher of regent in Oostenrijk worden zal, dat dan pasdstisch wordt geregeerd. Niet naar Duitschen geest, doch op Italiaansche leest. De dood van Henderson. Wij bestuiten deze week met een woord van weemoedige hulde ter nagedachtenis van den dezer dagen overleden Engelschen staatsman Arthur Henderson, die zich van armelijk mijnwerk ert je zelf opwerkte tot eender eersten in het land van Albion, daar aan de overzijde van het Kanaal. Ook aan deze zijde van het Kanaal maakte Henderson naam en wel vooral als voorzitter van de Ontwapeningsconferentie. Hij heeft al zijn krachten gegeven in het belang van de toenadering der volkeren. derlanders niet alleen, doch bovendien nauwe relaties van de Centrale, die zelfs „bemiddeling” verleenden aan de monopolistische exportrioe; de Centrale! Dat het koopen in Denemarken van vleasch, dat de Centrale verplicht was je leveren, „buiten voorkennis en opdracht” der Centrale is gekocht, komt door de reis van den heer Homoman en door die van den heer Kanters ineen ietwat zonderling licht te staan Hiermede meenen wij het formeele woordenspel der Centrale voldoende te hebben toege-Ócht