maand December ver over de duizend kisten meer dan in het vorige seizoen aan het station ter verzending aangeboden werden. Niettemin is, zooals van zelf spreekt, de volkerenkrijg de groote oorzaak van de gedrukte stemming in den bloemenhandel.

Rusland is, zelfs via de neutrale landen, niet of uiterst moeilijk te bereiken. Naar Frankrijk, dat nog nooit groote hoeveelheden betrok, gaat dit seizoen geen enkele zending. Opvallend traag komen de, orders uit Engeland binnen

De groote afnemer in December was Duitschland. Wel was er een zekere aarzeling bij het geven der bestellingen te bespeuren; groote orders, die langen tijd vooruit werden opgegeven, kwamen in mindere mate in dan andere jaren, de telegrammen echter, waarvan vele eerst op ’t laatste moment inliepen, maakten de kerstweek toch tot een drukke verzend-periode voor de bloemenhandelaars.

In het Nieuws van den Dag komt de voigende eigenaardige \erzuchting voor, welke we ontleenen aan de Meerbode.

Op den mooien, zonnigen laten Kerstdag loop ik heen en weer over het eerste perron van ons Centraal Station, voor een oogenblik oorlogswee vergetend, in de feestelijke stemming van Kerstmisvierend Amsterdam.

Daar wordt mijn blik getroffen door kisten, gereed om ingeladen te worden en in gedachten lees ik het opschrift: „Posen Abs-Aalsmeer, Holland. Nur abgeschnittene Blumen.’’ En opeens rijst voor mij op het beeld van het verwoeste Oost-Europa, van honderden gesneuvelden uit het barre Russische Polen gebracht naar de groote Oost-Duitsche stad en van hun grafkransen, doorvlochten met afgesneden bloemen uit het verre Aalsmeer. Zoo verlaat ons ook in het vreedzame Amsterdam op den dag des vredes de verschrikking niet, welke de menschheid thans bezoekt. Of heb ik soms wat sterk gefantaseerd ?

Het is zeker niet onmogelijk, dat onze bloemen ook in deze droeve tijden voor een laatsten, stillen groet aan geliefde dooden worden gebruikt en dat ze ook in menig hospitaal getuigen van de liefde en belangstelling van verwanten en vrienden jegens hen, die daar thans met wonden overdekt terneder liggen, maar daarnaast is het zeer zeker een verblijdend feit, dat Duitschland, alhoewel de gevolgen van den vreeselijken oorlog daar toch zeker nog veel erger zullen gevoeld worden dan hier te lande, afnemer bleef van onze snijbloemen en dat het Duitsche volk er van doordrongen is, dat het oeconoraische leven, niettegenstaande de zware offers, die het brengen moet, zooveel mogelijk zijn geregelden gang moet gaan.

Wij begrijpen volkomen, dat velen ook hier te lande zich in hunne uitgaven moeten bekrimpen, doch daarnaast zijn er honderden en duizenden, die een overdreven zuinigheid in acht nemen en zij mochten wel eens bedenken, dat, terwijl zij zich van alles onthouden, wat maar eenigszins naar luxe zweemt, zi,j oorzaak zijn, dat de algemeene toestand nog veel meer zorg zal gaan baren, aangezien vele bedrijven daaronder lijden en de werkeloosheid er door vergroot wordt.

Het is tenminste wel zeer eigenaardig, dat het bloemenverbruik over ’t algemeen in ons land, in verband met de droeve tijdsomstandigheden, veel meer geleden heeft dan in Duitschland.

Dat aldaar thans geen bloemen uit Zuidelijke landen worden aangevoerd, komt intusschen ongetwijfeld aan de Aalsmeersche culturen ten goede.

Omtrent de kwestie van invoer van bloemen en planten lazen we in Duitsche tijdschriften enkele uitlatingen, die voor onze handelaren niet van belang ontbloot zijn. Terwijl de eigenlijke handelskweekers de openbare meening tegen het gebruik van , alle uit ’t buitenland ingevoerde bloemen en planten trachten op te zetten, gaat er uit de rijen der „Blumengeschaftsinhaber” een krachtig protest op tegen deze handelwijze. De laatsten achten het gebruik van bloemen en planten uit neutrale landen in Duitschland alleszins geoorloofd en voor hunne zaken noodzakelijk. Strenge maatregelen wenschen zij echter tegen die handelaars, die bloemen uit oorlogvoerende landen zouden willen invoeren, ook indien die invoer via neutrale landen gaat.

Dinsdag, 29 Dec., hield de „Snijbloemen-Exporteurs Vereeniging” een ledenvergadering en in den loop der daar gevoerde besprekingen bleek ten duidelijkste, dat de onrustige toestanden niet alleen oorzaak waren van minder kooplust, maar ook andere belemmeringen voor den bloemen-export in ’t leven riepen.

Zoo maakte de H. IJ. S. M. reeds terstond bekend, bij het aannemen tot vervoer der zendingen, geen risico op zich te nemen ten opzichte van tijdige aankomst of het binnenkomen der remboursement-bedragen. Zendingen met een, in geldswaarde aangegeven, belang bij tijdige aflevering, wat bij bloemenzendingen, veelal vooral tegen Kerstmis de gewoonte is, werden dan ook niet ten vervoer geaccepteerd.

Met recht waren de aanwezigen van meening, dat een onderzoek behoorde te worden ingesteld, of de tijdsomstandigheden dergelijke bepalingen nog wettigden.

Het zeer langzame binnenkomen der uitstaande remboursement-bedragen was een algemeene grief der leden, die krachtig bij het Bestuur op onderzoek en het nemen van maatregelen aandrongen. Zeer tevreden waren alle aanwezigen over den duur van ’t vervoer op de Duitsche spoorwegen; dit is volstrekt niet langer dan in vredestijd.

Dat voor enkele plaatsen gedurende eenigen ti,jd geen goederen ten vervoer werden aangenomen, was natuurlijk lastig; toen naar deze plaatsen n.l. Straatsburg, Metz en Luxemburg weer gezonden kon worden, was dit vanwege het Bestuur niet tijdig genoeg aan alle leden bekend gemaakt en werd voor toekomstige gevallen op verbetering aangedrongen.

De omvangrijke administratie bij het verzenden der kisten en het beperkte personeel aan ons station, maken het, in ’t bijzonder op drukke dagen, noodzakelijk, dat men reeds langen tijd voor ’t vertrek van den trein met zijn goederen aanwezig moet zijn, om teleurstelling te voorkomen. Gaarne zagen de leden dat het Bestuur trachtte hierin verbetering te brengen, daar vooral tegen feestdagen telegrafische bestellingen op ’t laatste oogenblik nog binnen komen en het voor den geheelen