Dat voorgevoel beziel ’t gemoed!

En doe t den Pleer ootmoedig vreezen;

Zoo zijn wij op deze aard geen wezen,

Die leven van gebedeld goed,

Dat nooit der zielen honger voedt.

Ja, vroomheid zij uw levens deel!

Die, wat ’t verstand u ook ontroove.

Wat lichttoorts op den weg verdoove,

U iedre zielewoude heel’ ;

Ja, vroomheid zij uw levensdoel!

21 Augtistus 1851,

NOG BOVEN DE POLEN.

lÉe'n Heer speelt met den knecht

Een parti carambole,

Èen fleurt van d’ andren Jan

In ’t écarté een vole.

Een derde leest de krant.

Een vierde kijkt door ’t raam,

De vrede heeraeht alom,

De vHendscluip bindt ze zaam,

V B.