eerst op de kamer, waar ik wezen moest. Het eerste wat me op viel, was dat ik nergens iets zag wat naar boeken, of iets dergelijks leek en dat de spiegel haast onzigtbaar was onder een massa van groote en kleine, breede en smalle linten van allerlei kleur. Boven aan schitterde me een roode pet tegen, ’k dacht : ’k woü dat ik hem al op zetten mogt. Ik merkte dat ik met mijn neus net in een barre 10l viel. ’t Moeten zeker schrikkelijke sjouwers zijn, die ik daar vond. Ze zaten met hun zessen rond een tafel, waar eenige flesschen op stonden en waren juist bezig een 10l te constitueren. Mijnheer Sober werd als eigenaar van de kamer praeses geproclameerd, dan werden er nog een vice-praeses, een cantor en een vice-cantor en twee pedellen benoemd. leder kreeg bij het aannemen van die waardigheid een toepasselijke aanspraak; nadat eerst door den praeses een rouge-hord welkomst aan tafel, zooals ze’t noemden, was gedronken. Toen nam de praeses het woord en verklaarde dat hij zich hoogst vereerd gevoelde met den hoogen post, hem door allen zoo bereidwillig opgedragen; dat zijn krachten wel klein waren, maar zijn wil goed; dat hij evenwel, om de orde te handhaven, in geval ze verstoord mogt worden, (daar was vooreerst wel geen gevaar van, dacht ik, ten minste, ze zaten dood nuchteren bij elkaftr) de alom bekende tafelwetten in werking bragt. Hij haalde een groot papier voor den dag waar ze op stonden en gaf aan ieder

« *