Eu ’s vijands eerste groet velt acht der dappre Einnen dood.

Dat was te veel, zij deinzen reeds, wie toefde waar wel zot.

Een tweede laag het troepje dunt vijfman is ’t overschot.

Thans kommaudeert de kapitein : terug 1 want nood breekt wet.

Doch Sven begrijpt dien last verkeerd en velt zijn bajonet.

En toen de rest ecns ommekeek, beging hij bok op bok.

Daar hij in plaats van op de vlugt, den vijand tegentrok.

Daar stond hij op de smalle brug, een rots gelijkend, pal.

Gereed te toonen wat hij wist van wapens en dat al.

Al was ’t niet veel, het kwam te pas. De vijand rukte aan.

En in een oogwenk was de brug met ’svijands volk bclaan.

Zij stormden voorwaarts, één voor één; Sven stond en wachtte slechts

Doorstak ze dan of smeet ze neer in ’t water links en regts.—

Dien reus te vellen viel niet ligt, al wou men op den duur.

De voorste vijand schutte hem voor ’sandren kogelvuur.

Ze werden razend, eiken stap zoo duur te zien gekocht:

Toen Sandels met zijn bende naakte en zag hoe Dufva voclit.

» Ha, bravo!” riep hij uit van ver,» houd stand, mijn trouwe held!

» Laat niet één duivel daar voorbij, ik kom ter hulp gesneld.

i Dat ’s vechten als een Ein betaamt, vliegt mannen tot ontzet!

I Valt aan den vijand! gindsche held heeft Zvvedens heir gered.”

En spoedig, toen de vijand zag, dat de aanval was mislukt

Trok ’t Russisch leger langzaam af, de prooi was hun ontrukt.

Maar toen ook sprong de generaal van ’t paard en eischte luid