gen leeftijd den 17 Mei door Z. M. eervol ontslagen, en in de herinnering aan een door veel lief en leed afgevvisselde veeljarige werkzaamheid, was ’t hem onmogelijk geweest zulk een luidruchtig bewijs van deelneming te ontfangen. Een stiller genot was hem echter bereid 1). Op den 26 Junij ontfingZHGel. een bezoek, even treffend voor hem zelve, als voor degenen die ’t hem bragten. Uit de vroegere leerlingen van ZHGeI. had zich ruim een veertigtal Litt. DD. in verschillende gewigtige betrekkingen in ons Vaderland werkzaam, bij schrifte aangesloten aan eene Commissie, bestaande uit de lIH. Dr. A. Ekker, Prof. S. Karsten en Dr. G. Leignes Bakhoven, om ZHGeI. kort na zijn 70“““ jaardag en ’t door hem erlangde emeritaat, hun deelneming te betuigen ea hem als bewijs daarvan en van hun dankbaarheid voor zijn onderwijs een geschenk aan te bieden. Gemelde dag was gekozen , omdat eene vergadering van ’t ütrechtsch Genootschap velen dier vroegere leerlingen gelegenheid geven zou, zich ook in persoon aan genoemde Commissie aan te sluiten. Da oudste hunner, Dr. A. Ekker, was de tolk van aller gevoelens 2). Door verschillende aandoeningen diep bewogen, beantwoordde de Hoogleeraar zijne toespraak kort maar hartelijk en legde later aan elk der deelgeuooten in eenen trctfenderi brief de gevoelens van zijn hart open. ’t Geschenk dat men den Hoogleeraar aanbood was eene fraaije pendule, waarop

1| 't Volgende ontleenen we aan een ons welwillend tuegezonden berigt tan den Heer Dr. A. Ekker.

2) Zie deze rede als fiijlage A.