zoo’n frissche kleur, net als zijn Papa, die Nicht heel intiem gekend heeft, toen hij nog jong en ongetrouwd Van Paadt heeft uitmuntende manieren, een smaakvol toilet, en onberispelijk verzorgde nagels

Aan zijne regter zijde zit Louis Wilohenstein, even bleek en mager als de eerste blozend en gezet, Wilchenstein is zes jaren student in de »Philosophie.” De oude Heer Wilchenstein, Officier van Justicy, in de stad welke deze feestviering deed ontstaan, is gewoon zijn vriend den President in ’t geheim te verzekeren, dat zijn zoon Louis «enorm knap is, de trots van zijn Professoren Mijnheer! en wie weet wat er nog van dien jongen groeit voegt hij er met een bescheiden glimlach bij. Louis Wilchenstein heeft kleine grijze oogen en leelijke bruine tanden, als hij spreekt, spreidt een satyrisch lachje soms eenigen gloed over zijne anders strakke trekken. Een zware horologe-ketting, twee dikke ringen, alles van massief goud, onberispelijk fijn linnengoed, eene zwart-en-wit geruitte zijden das, zijn onafscheidelijk aan zijn persoon verbonden.

Aan de linker zijde van van Baadt heeft een kleine ligt-blonde stadgenoot zijn stoel omgekeerd, om van de leuning een geschikt rustpunt voor beide ellebogen te maken. Statig blaast hij de ringvormige wolkjes van zijn sigaar naar de prachtige rozen, die met hun helder rood te vergeefsch zijne bewondering vragen. Jhr. Hector Georges du Prèsnes, de zoon van een afstammeling der .Emigré’s,” heeft fijn besneden trekken en een door-