lot van eenvormigheid, van eenzijdigheid. O dat ga het geheim kendet van deze eenvoudige woning. Dat ge wist wat hier een tempel van kinderlijk naïf geloof, van krachtige heilige liefde is gesticht door mijne onvergelijkelijke gade!

Toen ik hierheen kwam volgde mijn vader mij. Zijn kostbaarsten schat, zijne eenigc dochter zoo als hij mijne Mina gewoon is te noemen, kon hij zich niet laten ontrooven. Toen' ik hem onlangs vroeg of hem het eentoonige dorpsleven niet verdroot, gaf hij met stille tevredenheid te kennen dat hij hier de gelukkigste uren van zijn leven had doorgebragt. iToen ik eens,” voegde hij er bij, »het kommandeurs-kruis der Militaire Willemsorde uit de handen mijns Konings ontving, beefde mijne hand van geen blijdere aandoening dan toen uwe beste vrouw mij een kleinzoon in de armen legde!” Denk echter niet dat alle zorgen, alle kommer hier ontbreekt. Nog duurt de kamp, nog loeit de storm. Maar een onweerstaanbaar wapen belooft mij de zege! Van de eenvoudigen van geest heb ik geleerd te gelooven : hun dank ik de blijde vreugd, waarmee ik de roerende bede van mijnen Verlosser kan nastamelen. .Ik dank u Vader! dat gij deze dingen voor de wijzen en verstandigen hebt verborgen en hebt dezelve den kinderkens geopenbaard!”

Octoh, 1856.