Van onze kakogra|)hie) de ronde kwam doen, voorbij Was! Een exempel in ’t engelsch herinner ik mij nog goed, dat mij bijzonder duur te staan is gekomen. Het was dit :

» Zimmerman approved of Solitude.”

Ik zag met geen mogelijkheid kans om die lammeling van’n Z na te maken, en verzocht dus in stilte mijn nicht (ik heb vergeten te melden dat onze school amphibieus was) mij die verschrikkelijke Z te willen vóórteekenen met potlood. Zij voldeed aan mijn verzoek. Toen nam ik mijne pen, en schilderde die Z zoo goed mogelijk over; en ik vleide mij dat alles ‘in orde was. Maar, ja w'el! Oom a—had s vier oogen ,” volgens zijn zeggen (eene geestigheid of flaauwiteit, die hij overal te markt bragt) en bemerkte heel spoedig het bedrog— en toonde mij bovendien aan, dat ik de tweede m in Zimmerman één been te veel had gegeven, en dat ik in approved eene p had weggelaten. Ik werd duchtig afgeranseld en in een slik-donkeren kelder gestopt, waar ik, bij elk geritsel dat de rotten maakten (die waren er in legio), een mageren scharminkel meende te zullen zien.

Er gebeurde veel met mij in die school, dat mij mijne gevangenschap dagelijks meer en meer deed gevoelen. Zij bleef voor mij eene plaats der pijniging, een ware Gehenna. Ik was te gebonden ; ik wilde vrij zijn mijn eigen meester zijnl

Er waren ook, zoo als ik in ’t voorbijgaan heb aan-