u Zóó Jan! " en ziek tot Mevrouw koerende, vervolgt liij : //wat denk je er van ? "

(/ O! ik laat het geheel aan u over is het antwoord, terwijl dus alle verantwoordelijkheid op de schouders van den armen notaris blijft rusten, die dit minder aangenaam schijnt te vinden.

Over dit belangrijk punt worden nog eenige honderde woorden de hals gebroken en besluit men eindelijk den kap Jialf neer te doen. Nadat er nu nog eene menigte noodige en onnoodige bevelen zijn gegeven of herhaald, stapt men in het rijtuig en rijdt den weg op naar Zeijst, nadat Mr. Dermont nog geroepen heeft dat Frits toch volstrekt niet moét vergeten /, den hond goed eten te geven, den papegaai te verzorgen en vooral de goudvisschen in de zon te zetten," terwijl Mevrouw een kwartier buiten de stad zeer angstig begint te worden, daar zij vergeten heeft aan den kanarie een stukje suiker te geven.

liet gezelschap studenten te Zeyst, is bij onze terugkomst met vier vermeerderd, die ook op dezen dag ,/ het lumineuse idee" hebben gehad naar Zeyst te rijden, hetgeen niet weinig bijdraagt tot vermeerdering der vrolijkheid. Een aantal ledige flesschen aan de cene, en een aantal volle aan de andere zijde der tafel, doen ons zien, dat, zoo het verleden vrolijk was, de toekomst ook nog veel belooft.