luisteren, welligt met uitzondering van enkelen zoo als Henry Duvree, die zich met iets anders bezig hield.

111.

n Rijtuig voor mekeer Verrrragen !!« werd aan de deur der schouwburg-zaal uitgescbreeuwd. Frans bood Dora zijn arm, mevrouw Verhagen nam dien van haren echtgenoot en zoo passeerden zij de twee vrienden die nu more solito aan den uitgang stonden, om «de u dames op te nemen. • Intusschen had Henry Duvree bij zich zelven een plan gevormd om bij de familie Verhagen aan huis te komen, en dit aan Derkhofi’ medegedeeld, die hem lagchende had gezegd «dat hij //oppassen moest, dat er geen wezentlijk ongeluk ge»beurde. » Vervolgens had hij met den koetsier der vdgilante voor den heer Verhagen , welken hij en welke hem van vroegere avontnren nog zeer goed scheen te kennen een zeer druk gesprek gevoerd, dat blijkbaar tot beider genoegen seheen te zijn afgeloopen, en waarop Duvree zijn porte-monnaie had uitgehaald , en de koetsier iets aan de riemen van het paard scheen veranderd te hebben. Ten gevolge van dit gesprek klom Duvree dan ook, nadat het gezelschap in het rijtuig was gestegen, onbemerkt op den bok naast den koetsier en reed de vigilante nog langzamer dan gewoonlijk weg.