photografische en andere afbeeldingen geenszins aan de eisclien hebben voldaan, die men aan eene herinnering der maskerade stelt. Men wil den trein hebben, zooals hij geweest is, zoodat men zich later alles weer levendig voor den geest kan roepen; men wil de kleuren hebben der kostumes, daarop toch kwam het soms meer aan, dan op den vorm. Aan deze beide eischen voldoen de onderhavige photografiën niet. Ook vallen vele personen bijna geheel weg, doordat zij verscholen zijn achter andere en laat de getrouwheid der costumes wel eens wat te wenschen over. „Maar zij hebben kunstwaarde!” Maar wie geeft om kunstwaarde, als het de vraag is : Een getrouwe of geen getrouwe herinnering aan de maskerade? Niemand heeft de Herinneringen om haar kunstwaarde gekocht. Daarenboven is het de vraag, of de kunstwaarde ook wel zoo heel groot is van de afbeelding eener groep als de waar van den hoofdpersoon, Siegpkied, niets te zien is. dan een verongelukt hoofddeksel of van een ronddans als op plaat 4.

Wij willen het der Maskerade-Commissie niet wijten, dat de proef, die zij genomen heeft, mislukt is. Wij willen slechts de hoop uitdrukken, dat een volgende Commissie zich niet aan dezen steen stoote.

De tweede voorlooper was een bronzen medaille door de stad aan al de Curatoren, Hoogleeraren en Studenten der Hoogeschool ten geschenke aangeboden, vergezeld van den volgenden brief: