zuiver romeinschen stijl gebouwd en versierd met talrijke rehefs en standbeelden. Van de laatste frappeerde ons het meest de godin der vrede op een wagen met zes paarden, vlak boven den middelsten doorgang: aan alle kanten waren de wanden met reliefs versierd, verschillende intogten en veldslagen voorstellende, die ons door den koetsier behoorlijk, doch eenigzins langdradig nader werden toegelicht*.; daar het ons in de brandende zon, wel wat narm w'as om er naar te luisteren, waren wij half blijde, toen wij alles gezien hadden en met goed fatsoen de schaduw weer konden opzoeken.

Wij wierpen vervolgens een blik in de Arena, eenen onoverdekten circus , insgelijks door Napoleon aangelegd, en op welks zodenbanken voor het volk bestemd, voor 30,000 menschen plaats is, en reden eindelijk over de prachtige wallen , in de schaduw van de fraaiste hoornen, de geheele stad rond, die twee duitsche mijlen in omvang heeft en lieten ons bij de Corso afzetten.

Wat de boulevards zijn te Parijs, de Linden te Berlijn , de Prater te Weenen , de Maliebaan te Utrecht zou ik er kunnen bijvoegen, dat is de Corso te Milaan , de geliefkoosde wandelplaats der burgers en der Milanesche aristocratie die daar in een paar duizend smaakvolle en sierlijke equipages, komen om te zien en zich te laten zien en zich even onder de voetgangers mengen om een wandelingetje te gaan doen door de nieuwe Gairdiuo Piiblico , waar voortreffelijke muzijk gemaakt wordt.