vaderlandsche poesie. Het heeft vele gedichten aan onze litteratuur geschonken ; en daaronder vele, die het beter ware geweest terug te houden. Velen missen wat een gedicht voor ons schoon maakt. Zij spreken niet tot ons gevoel, zij kunnen ons niet doen medegevoelen met den dichter. Zij zijn te intiem en daarom niet algemeen genoeg. Wij vinden zulke niet bij de Genestet onder zijne liederen, waarin hij zijn huisselijk leven bezingt of waarvoor hij daaraan de stof heeft ontleend. Zijne bescheidenheid, zijne kieschheid en de wensch, die den dichter eigen moet zijn , om begrepen te worden , heeft ze hem doen terughouden. Er is geen onder deze zijn gedichten, die wij niet kunnen gevoelen. Velen er van bezingen de liefde zijner jeugd, later zijne vrouw en de moeder zijner kinderen, ’t Is niet de sentimenteele, klagende liefde, die juist mist wat liefde geven moet. blijmoedigheid, kracht, geloof, ’t Is niet de wufte verliefdheid , die zich opdringt liefde te zijn en het middel tot verstrooijing is voor hen, die gewoon zijn zich te vervelen, ’t Is de frissche, de zuivere liefde, die, helaas, hoe langer hoe meer de oM(f-hollandsche liefde kan genoemd worden , en weldra geheel zal behooren tot de o!«?-hollandsche deugden , dank zij onze verlichtte 19e eeuw; de liefde die zich nog illuzies kan maken en nog gelooft dat ze kunnen vervuld worden in eene vrouw. De liederen die haar bezingen klinken beter, dan de gedichten van de meeste fransche poëten ; want er klinkt een gezonde toon in. Zij spreken tot het hart