moeden dat hij van spaansohe afkomst is, daar die zoo eigenaardig naar de zaamgetrokkene lippen neigt. Die blonde krulzieke hairen, die zich zoo kwistig en spelend om het schoone boortje, dat hij dezen morgen voor de plegtige gelegenheid aandeed, henen klemmen, brengen ons weder den Bataaf voor den geest. Zijn geheele costuum iemand, die van plan is thee te slaan, een examen te doen, of een refus te krijgen (dat wil zeggen een blaauwtje te loopen). Maar hij heeft boeken onder zijn’ armen, ergo zal hij examen doen. Vergenoegd ziet hij er juist niet uit. Zou er soms een’ parallel te trekken zijn tusschen hem en tusschen een beroemd held uit de middeleeuwen , die zich tot den strijd aangordt ? Misschien ja. Heeft hij in zijn uiterlijk niet iets van Bichard coeur de Lion ? Ja werkelijk! En bovendien hij trekt ook ten strijde tegen een’ Oosterling. Maar is die oosterling eenigzins met saladin te vergelijken? Neen. Dus de vergelijking is onjuist. Hij is bovendien bekend met de taal van zijn tegenpartij. BICHAKD LEEUWENHART niet. Genoeg, onze held is edel van uiterlijk, edel van inborst, ten minste naar hetgeen zijne kennissen altijd pleegden te zeggen, en weet zijn zaakjes, want de laatste veertien dagen heeft hij nog eens flink gerepeteerd met een’ zijner beste kennissen , die zich als magna cum lande waardig bij de faculteit reeds bij een’ vroegere gelegenheid had doen kennen. Bovendien had de jood gezegd dat hij gerust kon gaan. Dus hij ging gerust. Dat wil zeggen altijd