Herinnering voegt zamen

Gescheid’neu door het graf.

Hergeeft ons , wat de doode

Ons bij zijn leven gaf.

Wij zetten ons ter neder

Bij ’t hoekje van den haard ,

En denken aan ’t verleden ,

Aan velen , lief en waard;

En hooren zoete stemmen ,

Die spreken van ’t weleer ;

En weemoed doet ons schreïjen ;

Maar ’t is geen smarte meer.

En bij het zoet herdenken

Van dooden , lief en waard ,

Klopt eens zoo dankbaar ’t harte

Voor wat ons bleef gespaard.

Want zoo er in ons leven

Al menig ons ontviel,

De liefde nog van velen

Verkwikt er onze ziel :

De lentebloemen dorren

En vallen spoedig af:

Maar and’re bloemen groeijen

En bloeijen op haar graf.

•T. V. L. M