Wie zou dit zonder schroomen
ten half jaar vroeger hebben kunnen drooraen ?
Nadat men ons daarop ’n huisje en ’n sol in miniatuur heeft
voorbij gedragen,
waarover niemand recht heeft te klagen ,
daar ’t colossale Lange N.-straatsgebouw van vroeger dagen,
ons ten minsten niet langer zal plagen
en om een ander doen vragen
dat ons meer zou behagen ,
worden we plotseling getrakteerd
op een barbaarseken stroom , die onberedeneerd
’t ouderwetsche Latijn niet eert
en beweert,
en ieder , die *t hooren wil, annonceert,
en duizend malen repeteert,
dat een professor in H Hebreeuwsch et caetera volleerd ,
zich (en niet voor de eerste maal) compromitteert.
Nadat die barbaarsche stroom ons voorbij is gespoeld,
(ge gevoelt.
dat dit juist in omgekeerden zin is bedoeld)
verschijnt er een almanak-commissaris in faniasie-costuum ,
(voor teleurgestelde schrijvers ein dstheüsches JJngetküm l)
die met talent
zich aanstelt als een echte kermisvent,
en een prent
voor één cent
aan ons publiek, zoo iets niet gewend,