Wie zou dit zonder schroomen

ten half jaar vroeger hebben kunnen drooraen ?

Nadat men ons daarop ’n huisje en ’n sol in miniatuur heeft

voorbij gedragen,

waarover niemand recht heeft te klagen ,

daar ’t colossale Lange N.-straatsgebouw van vroeger dagen,

ons ten minsten niet langer zal plagen

en om een ander doen vragen

dat ons meer zou behagen ,

worden we plotseling getrakteerd

op een barbaarseken stroom , die onberedeneerd

’t ouderwetsche Latijn niet eert

en beweert,

en ieder , die *t hooren wil, annonceert,

en duizend malen repeteert,

dat een professor in H Hebreeuwsch et caetera volleerd ,

zich (en niet voor de eerste maal) compromitteert.

Nadat die barbaarsche stroom ons voorbij is gespoeld,

(ge gevoelt.

dat dit juist in omgekeerden zin is bedoeld)

verschijnt er een almanak-commissaris in faniasie-costuum ,

(voor teleurgestelde schrijvers ein dstheüsches JJngetküm l)

die met talent

zich aanstelt als een echte kermisvent,

en een prent

voor één cent

aan ons publiek, zoo iets niet gewend,