en zij dus niet meer volgens het canonieke recht maar volgens de wetten van hun eigen land geoordeeld werden, kwam de rechtsspraak over een student bij de natie, waartoe hij behoorde, daar zijne landgenooten die wetten het best kenden. Aan het bestuur der geheele universiteit werd aanvankelijk slechts hare inwendige regeling, later ook de jurisdictie over al hare leden opgedragen.

Dit organiesch bestuur droeg te Parijs, waar het weldra uitsluitend in de handen der leeraars kwam, een aristocratiesch; te Bologna, waar zich meest mannen van rijperen leeftijd bevonden, een meer republikeinsch character.

Door de toenmalige universiteiten met onze tegenwoordige te vergelijken, zou men zich een zeer verkeerd denkbeeld van het toenmalige studentenleven vormen. De universiteit te Oxford, waar het studentenleven het scherpst geteekend is , telde in de eeuw 30000 leden ') Zij omvatte de bloem der natie uit alle rangen en standen; ieder edelman zond op zijn’ minst één zoon met een aanzienlijk gevolg naar de academie. Te Oxford hebben

1) Dit waren echter niet alleen studenten maar ook Imn gevolg en de talrijke leeraars. De meeste studenten waren jongelingen in de kracht huns levens; er bevonden zich echter ook zoowel kinderen van 12 jaar als reeds bejaarde mannen onder hen.