A M A L I A.

Vergebens mein Bitten und Flehn!

Mein Rufen verhallt im tosenden Sturm,

In Schlachtlarm der Winde.

Femmesi aiiges mortels) création divinel

Seul rayon dont Ia vie un moment B’illumine 1

Vons ètee ici-bas la goutte sans mélange

Que Bicu laissa tomber de la coupe de TaDgel

L’étoile qul, brillaat dans une vaste nuit,

Bit seule nos regards qn’un autre monde luit.

A. DR LAU&BTINE.

»Neen, lieve moeder! tracht het mij niet te verbergen , ik heb er den geheelen dag een voorgevoel van gehad en helaas! het zal maar al te waar worden.”

Wie was het die dus sprak?

Mijn lezer! zoo gij de Negei'hut van Mevr. Beecher Stowe laast, kent gij Evangeline, het meisje wel waard dien lieven naam te dragen.

Welnu! onze spreekster van zoo even zou voor eene