hangen, daar zijn er, die zich niet ontzien ’savonds bij gemeenzame videnden, de rouwregels te wijzigen of te veronachtzamen, met de geruststellende verzekering dat ’s avonds de menschen het toch niet zien. Gaan ze naar de comedie of naar het concert, dat is wat anders, dan dragen ze den rouw in optima forma.

11.

TJit h.et dorp.

Ik durf uw beeld haast niet schetsen , jufvrouw van Weert, want ge behoort tot eene gevaarlijke categorie, ge waart toen ik u leerde kennen acht en vijftig jaar en nooit gehuwd geweest, en daarom... durf ik haast niet. En toch, waarom niet ? Ge hadt uwe eigenaardigheden , ge droegt groote mutsen met kleurige linten in den vorm van chacots, ge waart heel lang en heel mager, ge waart erg nieuwsgierig, ge vergistet u wel eens als ge bij de familie X oververteldet, wat ge bij de familie IJ gehoord hadt, uw thee was merkwaardiger door menigte dan door deugd... maar toch waart ge een heel lief, goed schepsel. Als ge een armen sukkel helpen kondt deedt ge soms meer dan uw klein jaargeld u toestond; was er een kindje ziek of eene uwer vriendinnen , dan waaktet ge aan het krankbed, zoolang uwe krachten het u toelieten; één ding hinderde mij slechts in u. en dat was dat ge al-