cinorum constringat ad suum patrem Willebrordum a missione revocandum.

De Brixio et duobus Carmelitis mitigatis nihil hic repeto, quia illorum causa 111”»® Gratiae estnotissima.

10“®. Est Andreas de Klerk, quondam Bruxellis pastor in capella, homo spurcissimus, quem IH“us Boonius p. m. ob deprehensa adulteria carceribus mancipasset, nisi fuga sibi consuluisset. Hic simulans se instar Evangelii prodigi poenitentem (me licet, qui hominem noveram, pertinacissime renitente et nihil non agente, ut tantum probrum et scandalum ab ecclesia hac longe arcerem), tandem ab Ephesino in clerum nostrum assumptus et Gallis Amstelodami habitantibus est praefectus. Huic suos fere omnes eripui auditores, et jam incipit inedia laborare; forte hoe genus daemonis oratione et jejunio ejicietur. Necessum tarnen foret ad promptam ejus expulsionem, ut 111™°' Gratia V'^'^juheat nomine S. ut illi omnem facultatem praedicandi, celebrandi et confessiones audiendi adimam. Vivit adhuc hic non tam vitam missionarii quam equimissarii.

11“®. Magna Dei in has ecclesias misericordia obiere nonnulli, quorum morea potius propulsandae quam propagandae fidei militabant.

12“®. In episcopatu Leovardiensi Minoritae provinciae Coloniensis magnas excitant turhas, dum per fas et nefas aliorum invadunt stationes, praecipue duo ipsorum: unus nomine Hania, alter cui nomen Hendericus Aloysius. Hanium R. P. Ridderus jussit ex missione discedere, sed scripsit mihi se nunquam ahiturum. Declaravi nuperrime invalida et irrita fore quaecumque in posterum ageret; similiter declaravi nullam competere Patri Aloysio potestatem in locis, quihus se intrusit.

Plurimum missioni prodesset, quod Minoritis provin-