daer tho soll gaen ende seggen hem aen uyth beveel des ers. raeths: dat hij syn heilighe Sacramenten sal untfanghen ende sterven als een christen mensche, off sy wasten, walh sij mijt hem tho dein bedden etc. Het wellick oick also gehorsamlick van mij geschiet is, niet eins, meer mennigmael. Dan hebbe niet an den ketter kunnen gewijnnen.

Oick hebben den ers. raeth den vaeder verbaeden op den Beltt tho komen, om dath hy int ainmuijnen syns soins die andere vromme kristen niet sol schandalisieren.

Dat welke die vaeder niet heft gelaethen, wenich achtende op sijn overicheyt, gelick alle ketters doin.

Ist dan geburtt, dat die krancke gestorven is ende sullix ain my gekomen, warom ick hem den kerckhoff verbaeden hebbe achtervolgende dat Geistlicke Kecht.

Heeft als dus, die vaeder, onaingesien dath hy syn overicheyt to voren versmedet hadde, nochtans darren gesynnen ain den ers, raeth om een plaetz, daer hij op syn eighen bant syn bonts vuijlick sol graven. Kecht off hij niet gewethen en bedde, woe die heren van Campen ketters plegen tho graven, nemplick mijtt den hangdieff under die galge off anders waer, in plaetzen daer men vuijlicken sleptt.

Waer up den ers. raeth my durch den secretaris aingesacht, sy lieten mij mitter curen ende sullicken dinghen bewerden, ende en welden haer bant daer niet in steken, dan daer waer ein pletsken sijnt Gertruit off S. Catharinen, dat men hem daer sol begraven.

Waerop ick geantwortt: nein. Men hoirden sullicke vuylicke nergens tho graven, dan, als haer vorveders gedain, onder die galge of sus in der gementen ende niet in ennighe gestlicke plaetsen.

Boven datt ist dysse vuylick gebracht up Sijnte