werken. De fiere krijgsman moge de wereldsche zaken des rijks behartigen en zoo de weldaden des konings verdienen; den bisschop betaamt zulks niet”. Zoo bewaarde de Heilige zijne vrijheid ongekrenkt. Noch door vleierij, noch door bedreigingen werd hij afgehracht van zijn gevoelen, wijl hij de goedkeuring des Heeren boven die der menschen stelde. *) Toch kon deze gedragslijn niet verhinderen, dat de tl. bisschop in onmin geraakte met graaf Meginhard van Vlaanderen. De oorzaak der oneenigheid is onbekend. Zéker werd aan Paus Joannes X de vereflTening der gerezen moeilijkheden voorgelegd. De H. Radboud trok de Alpen over naar de eeuwige stad, waar ook de afgezanten van graaf Meginhard verschenen ter verdediging huns meesters. Met groote welwillendheid aanhoorde Joannes X Radbouds klachten en trad zelf als scheidsrechter op, zoodat er weldra vrede en eensgezindheid heerschte tusschen de twistende partijen. Noch het jaar, waarin Radboud de graven der apostelen bezocht, noch de tijd, dien hij er doorbracht kan met juistheid worden opgegeven. Ongetwijfeld valt deze reis des Heiligen tusschen 914—917, wijl Joannes X in 914 de regeering aanvaardde en Radboud op het einde des jaars 917 stierf.

Het is te betreuren, dat de ijverige kerkvoogd zoo zelden te Utrecht mocht vertoeven. Wanneer ook in den laatsten tijd zijns bestuurs de vrede aan de bisschopsstad was teruggeschonken, de tijden lieten niet toe, daar voor goed zijn zetel te vestigen. De Heilige

1) Migne I. 132, col. 645.

*) Bullarium Traject. Bom. PP. diplomata etc. fascic. 1,2: «Herimanno Archiepiscopo Coloniensi scribitur» etc. Gisbertus Brom Ultrajectinus, S. Theologiae Doctor. ’s'Gravenhage, M. Nyboff, 1891.