(quemadmodum ex adjuncta hic scedula liquet) subscripserit, et constitutionem TJnigenitus amplexus sit; sed et omnem in eo operam se collocaturum promiserit, quo plures ex ejus asseclis ad gremium Ecclesiae quamprimum redeant. De quo novo itaque Ecclesiae foetu bonori ac gloriae mihi duco Em*“® Vris, quam plurimum congratulari.

Aliis deinde minoris momenti discriminibus, praesertim Franciscum Ploeg inter et Lucam Decker in Schalckwyk et Werkhoven respective pastores, pariformiter sublatis, ad proprios penates remeavi.

Porro, dum Ultrajecti morabar, ex variis audivi, praetensum capitulum ültrajectense nuper Ordinibus Hollandiae libellum supplicena obtulisse, in quo capitulum suum etiamnum subsistere; ad annexa vero bona temporalia, ut ita Ordinibus illudant, sese nequaquam anhelare; persuadere conabantur, ac supplicabant, ut aut Babyloniae episcopum ex Gallia profugum, et modo Amstelodami latitantem, aut certe alium ex illorum gremio in episcopum admittere dignarentur. Verum non obstantibus assiduis hisce illorum, praecipue Daalnoortii sollicitationibus, sapientissimi Ordines uil hactenus consenserunt, nee puto consensuros umquam, quum hocce consensu res inter Catholicos nedum restitutum, sed et magis turbatum iri, non obscure perspiciant.

Memineram itidem in praefato Memoriali, de die 30 Junii, de intricatis in provincia Zelandiae, Goezanorum dissidiis, quibus indies accrescentibus, istbuc legavi Cbristianum Deckers, Cliviae et decanatus Heerenbergensis archipbrum, litteris majoribus in forma ad pastores ac communitatem datis, ut eum tamquam me susciperent, et dissidia illorum pro rei