locum aliquem divinis peragendis deputandum quaerere. Communitas assiduis sollicitationibus magistratum lassabat ad locum aliquem obtinendum; hinc magistratus Tolens communitati aliquam gratiam praestare, Patrem Societatis Jesu; qui alleri oratorio praeëst, accersit, eique proponit, au Tellet permittere, ut D® Backbusius iu oratorio illius per aliquod tempus divina perageret.

Tria etenim, inquiebant oratoria non possumus permittere, sed in gratiam Romano-Oatholicorum volumus permittere congregationes duas in oratorio tuo. Verum Pater Soc*®: non recte mentem magistratus intelligens, banc secundam congregationem in suo oratorio permittere negavit; id tum ipsi facile ignoscimus; quippe qui senex est el ad minimum conventum animum demittit.

Oratorium illius tam angustum est, ut nequidem mediam communitatis partem comprebendere valeat, praeterea unica congregatie ibidem quotidie babetur; binc facile conjici potest, banc permissionem non damno sed utilitati maximae, futurum fuisse. Ad baec, nusquaum Backbusius Patri Soc*‘® molestus fuissset, sed extra aedes illius babitasset, offertorium Patri reliquisset, nee ullo unquam tempore Stationi yel Patri obfuisset, sed ad nutum Superiorum se accomodasset. Scripsi desuper Patri de Kegel, ut ea de re cum Patre Provinciali; in Hollandia, ut audio, morante colloquatur. Interim Backbusius ante festa pascbalia Stationem reliquit, et tanta efficacia populum exbortatus est, ut non nisi quatuor Haftenio adbaeserint, Nunc ad pastorem morigerum ad exercitia spiritualia se contulit, ab omnibus muneribus ecclesiasticis abstinuit, ad confessionem diligenter se praeperavit, me accessit, ac fidei suae argumenta exbibuit. Quapropter, ut a