sum Bolis oppidum cederemus. Ego non obscuris indiciia praevidens futurum, quod tune evenit, triduo ante quam sententiaferretur, rus me contuli, e longinquo furoris eventum expectans, Profectus deinde Amstelredamum, in ipsa hora, qua in urbem veni, mihi nuntius exilii est allatus, in quo decimum septimum jam aonum (n.l. het jaar, waarin hij dit schreef) sine magno taedio aut molestia dego. Duo enim me consolantur: primum quod non magis uhi nunc sum exulo, quam ibi, übi me civem esse putabam Patriam unam agnosco, unam exspecto, ad quam anhelamus omnes: unde übicumque terrarum sum, aequali me credo distare intervallo; secundum: quia etsi patiamur, non tamen patimur ut homicidae, aut fures aut maledici aut alienorum appetitores sed ut Christiani ideoque non erubescimus sed glorificamus Deum in isto nomine. Quid enim non patiamur pro Ecclesia Oatholica, quae nos Ohristo et aeternitatis gaudio regeneravit?

Zijne gelatene berusting in zijn lot kon hem echter niet weerhouden in zijne Historia, naar aanleiding zijner verbanning en de beloften, die de Calvinisten hij het sluiten van de Pacificatie van Gend en de Unie van Utrecht aan de Katholieken hadden gedaan, spottender en verwijtender wijze te vragen: Übi bic pactum Gandavense? Übi religionis concordia? Übi tua, Florenti *), quam enixa es Chimaera? Unionem dico ültrajectensem. Dhi concientia? fides? juramenta tactis Evangeliis, augustissimique Dei nominis appellatione confirmata?

') Wellicht bedoelde hij hiermede zijnen vriend Florentius van van der Haer, die zooals Bakhuizen van den Brink van dezen getuigde, Roomsch- maar niet Spaanschgezind was.