Occubuit Zwollis Joannes stemmate dictus Neercassel, magnus praelatus Castoriensis■. Mirum Belgarum sidus, fideique columna: Gloria mystarum, populi decus, atque corona Virginei sexus, fuit omnibus omnia factus: Dum virtute potens, nee non sermone stupendus, In medio populi veluti sol splenduit astris, Ac super impendit seipsum corpore totum, Ut foret eisdem sanctum moriens bolocaustum. Quare virgineum sibi Glania casta sepulcbrum Attribuit, sancta quae virginitate renitet. Flete viri fratres, lacrimas miscete fideles: Vos quoque virginei coetus plorate sorores Vestrum zelosum patrem doctuinque magistrum. Unanimes Jfirmis omnes exposcite votis, Ut copiosa Deus sit merces desuper illi, Ac pariter dignum reddat patremque fidelem.

Moestus posuit Theodorus Mensinck Neercasseliophilus: in locis obdormitionis ante 23 ac sepulturae ejus ante 25 fere annos missionarius apostolicus. Deze bladzijde heeft opzien gebaard en zal bet nog wel doen. De lofspraak is blijkbaar hoog opgeschroefd. Zij vertoont als de inspanning van een man, die vooruitworstelt tegen den hevigen windstroom in. Buien met hevigen, snijdenden wind hebben, als bekend is, den apostolischen vicaris J. van Neercassel niet ontzien. Dit hevige, snijdende wekt verzet aan de overzijde, prikkelt tot weerstand. Treedt dan de liefde of voorliefde mede in het krijt, dan wekt ze stoute inspanning van krachten. Hebben die krachten hier aan recht en rede zich vergrepen? Gewis vallen er in het leven van genoemden Apostel. Vicaris dingen, die met lof