zuchtende en treurende de H. Hostiën en keerde naar de kerk terug. De Fries werd door dcfi Deken van het district gedagvaard en in den ban gedaan, doch hij bekommerde zich daarover in het minst niet. Eindelijk liet hij zich bewegen, om tot tiitboeting van zulk eene ongehoorde heiligschennis, zich onder de krtiisvaarders te laten opnemen en met den priester, die ook het kruis had aangenomen, naar Rome te trekken. Voor Paus Honorius beleed hij zijn misdaad en deze legde hem tot boete op, dat hij de zee moest oversteken en drie paren in het leger der kruisvaarders dienen. Om kort te gaan: beiden, priester en kampvechter gingen scheep naar Damiate, ivaar zij beiden sneuvelden. Toen na hun dood in hetzelfde paar het land, zooals wij verhaald hebben, zoo vreeselijk door den Hemel gcttichtigd zoerd en het volk zich afaroeg, wat de reden van die kastijding wezen mocht, verscheeai de H. Moeder des Hoeren aan eene zeer godvrchtige cdelvrouwe, de moei van heer Wigbold, abt van St. eene vrouw, die den heer diende met vasten, bidden, en aalmoezen. De H. Maagd openbaarde haar de oorzaak van die kastijding en zeide: die dit land getroffen heeft, is eo7i straf »voor de heiligschennis mijn Zoon m het hoogivaardig van Ztjn Lichaam en Bloed aangedaan, het land zal nog zwaarder gestraft worden indien draalt het verschzildigde eerherstel te brengen.” Uit deze woorden blijkt, dat niet alleen de euveldaad van den kancpvechter, maar ook de zonden des volks oorzaak waren van de ramp. De Moeder des Hecren vervolgde: uwe oogen op en zie naar den kant

1) Het Cistercienser-klooster te Aduard gesticht in 1192.