sijn, die onse lieve Here overmides dat gebet ende die verdienste boers weerdigen vaders meyster Gerijts altoes benedien ende bewaeren moet ende brengen sij bij hem in dat hemelsche paradijs.

Als dan meyster Gerijt dat woert Godes precte als voerscreven is, soe was hij daer alsoe vuerich ende begerich in, dattet hem nummermeer zwaer en scheen te wesen. Ende vake plach hij te trecken in Hollant toe Amsterdam (fol. 116'') ende oec in vele anderen steeden om dat woert Godes daer te precken. Ende als hij precken wolde, soeplach hij ene van sinen discipelen i) toe senden, die een breefken screef, daerin stont: „Op dien dach ende op die tijt ende op die steede wil meyster Gerijt die Grote predicken.” Als dat volck dat vernam, soe quemen sij bij groten hopen tot sijn sermoen, want hij leerde die rechte duechden; ende daeromme soe hoerden alle guetwillige herten seer gerne. Mer die duvel mit sijnre pertye -) die was daer seer tegen. Der weeren oec sommige monicke van der Predickaren-orde, die in dier tijt al vergleeden was: dese weeren meyster Gerijt alte seer contrari. Want sij mercten, dat hij precte dat sij doen solden; iiyb ende omdat sij seegen, (fol. 117'’) dat sijn leven in der waerheit guet was ende want sijn leven ende sine leer hoer leven bestrafte, daeromme soe benyden sij hem. Dese ende die van Kampen maectent alsoe, dat meyster Gerijt ynt apenbaer niet en moeste 3) predicken. Hierin weeren die guetwillige herten bedroeft, ende sanden enen bade toe Romen, die hem daer orlof

J) „loliannes Brinckerinck, vel alius”, volgens Rud. Dier de Muden, Scriptum (in Dumbar, Anal., tom. I, Dav. 1719), p. 5-

2) Zoowel „pertye” als „partye” komen in het Mnl. voor.

3) moclit.