van alle ingezetenen, zonder onderscheid van godsdienst, vieren mocht.

Den Januari 1883 werd hij tot pastoor benoemd der Sint-Dominicus-parochie te Leeuwarden.

P. JOSEPHUS M. VAN WEES, (1883—1888)

Korten tijd na zijne komst te Tiel werd pastoor Van Wees, in de kracht zijns levens, door eene ongeneeslijke kwaal getroffen, die hem onbekwaam maakte het herderlijk ambt uit te oefenen. In 1888 werd hij uit zijne bediening ontslagen; de overige levensjaren bracht hij in kalme berusting door te Etten, waar hij den Mei 1900 overleed.

P. LUDOVICUS VAN KESSEL. (1888—1897)

Nadat door een fraai orgel in de noodzakelijkste behoeften was voorzien, wijdde pastoor Van Kessel bijzonder zijn aandacht aan de christelijke liefdadigheid. Hij reorganiseerde in 1894 de Sint-Elisabeth’s-Vereeniging, die reeds in 1866 was opgericht, en gaf haar nieuwe statuten, waaraan door den Aartsbisschop de hooge goedkeuring geschonken werd.

Deze vereeniging stelt zich ten doel arme zieken te bezoeken, te ondersteunen en, zoo noodig, te verplegen. Bovendien beijveren zich de leden om kleedingstukken te vervaardigen,'die jaarlijks omstreeks Kerstmis onder de noodlijdenden worden uitgereikt. Door de liefdadigheid van wijlen de gebroeders Spillner, werkdadige leden van het Armbestuur, werd de grondslag gelegd tot een toekomstig gasthuis voor ouden van dagen. Tevens werd op kleine schaal met een katholiek ziekenhuis begonnen.