bijeenkomst eener vrouwenvereniging bijwonen, oin te hooren, hoe de zusters, in hare eigene taal door eene harer, worden voorgegaan in ootmoedig, hartgrondig, geloovig, hartroerend, en toch zoo ongekunsteld dankgebed? Zullen we 'l aanhooren hoe wederom ééne met hoogen ernst, klem en nadruk, in 't kort maar juist, steeds in de landstaal, de laatste door al de aanwezigen, behalve enkele wellicht, gehoorde prediking terug geeft? Zullen we nog blijven en aanhooren welke soms zeer juiste opmerkingen, vermaningen, opwekkingen, aanmoedigingen daaruit ontsponnen worden? Wat hoogen eenvoud en klare oprechtheid spreiden allen ten toon! En als zij straks uit elkander gaan, hoe treedt dan de onderlinge gemeenschap in het licht, en hoe is 't haar aan te zien, dat zij in waarheid gesticht zijn! Zullen wij de vrouwen volgen op hare tochten door de negery, onverschilligen, ongeregeld levenden, twistenden, enz. opzoekende, en door de liefde biddende, zich niet te verharden, maar te laten leiden ? Of zullen wij gadeslaan, hoe die christelijke, godvruchtige vrouwen van haar schamel deel altijd weder inet blijmoedigheid iets afzonderen tot onderscheidene werken der liefde? Zullen wij trachten, den invloed te ondertasten van die discipelinnen des Heeren op haar huisgezin en hare omgeving? De enkele vermelding zij voldoende, om dankbaar blijde Gode te danken voor zulk eene vrucht des Geestes, en verheugd uit te roepen: ous is eene groote en krachtige deur geopend!

Of de mannen niet zoodanige Vereenigingen vormen? Ja men vindt ook mannenvereenigingen, wier werkzaamheid tot onderlinge opwekking, stichting en aanmoediging om in de gemeente te arbeiden, evenzeer hooge waardeering verdienen. Voorts vereenigen zich hier en daar ook jongelieden, jongelingen en jonge dochters afzonderlijk.