varken. Er komen daarbij meer toeschouwers, want voor (lezen valt nu meer te halen ; het is echter voor hen daarbij toch minder aangenaam, omdat de ruimte der woning zoo eng is. Daarom is het er dan ook veel drukker, wanneer men het offer buiten op de dorpsplaats brengt, want dan komen er vele menschen heen, alleen maar om wat te kijken te hebben. Het gaat daarmee, gelijk een spreekwoord der ouden zegt: ,,Hoe men ook met vlijt zijn werkzaamheden nagaat, hét is niet betamelijk het toeschouwen bij offerfeesten en het ter markt gaan te verzuimen." Overigens gaat het bij dit offerfeest evenzoo toe als bij het nu volgende.

M angan horbo (een buffel eten, eveneens als offerande). 1 ) Den dag te voren gaat men naar het bosch, om den slachtpaal te halen, waarbij men een spijsoffer, uit rijstmeelkoekjes bestaande, voor de ziel van den boom, dien men kappen zal, medeneemt. Den volgenden morgen zeer vroeg wordt de paal met bladeren gekroond, om de booze geesten af te weren. Is dan de zon sedert ongeveer twee uren boven de kim gerezen, dan begint de muziek zich te laten hooren. Kort daarop brengt de datoe een offerande, bestaande uit gepelde rij'st en palmwijn, doch indien men geen palmwijn heeft, doet men water in eeh bamboekoker met een tuitdeksel (sahan). Vervolgens wordt door hem een spijsoffer gebracht, waarna hij zich op een hiel ronddraait en zoo een kringetje beschrijft, waarin de slachtpaal moet geplant worden. Hij stoot er eerst nog eenige keeren met een rijststamper in, giet er van het drankoffer een weinig in, doet daar nog wat gember met zout gemengd bij, en geeft dan bevel, om het gat voor den slachtpaal te graven. Wanneer vervolgens de paal daarin gezet

1) Dit geschiedt vaak in heidensche streken, om een in aantocht zijnde epidemie of een algemeene ramp af te wenden.