te helpen opbouwen. Daarom is het zaak, dat er spoedig midarsah's (godsdienstscholen) worden opgericht, want zoolang het bestaan van dergelijke onderwijsinrichtingen uitblijft, zal alles wat Islam is wel minderwaardig blijven. Dat de inlanders de vreemdelingen „Toewan" en „Njonja" noemen, is een bewijs dat zij den Islam vernederen, gelijk andersdenkenden het doen. De naam Islam beteekent grootschheid, doch voor de meeste inlanders is deze nu geworden een laagheid, omdat zij zelf den Islam niet eerbiedigen.

In hetzelfde blad van 23 Febr. schrijft Bambang Senggoto een artikel, waarin hij o.a. zegt, dat het onderwijs de bron is van het geluk, van de macht, van de welvaart en dergelijke meer, zoodat een ieder, die voldoende onde;rwijs geniet, gelukkig kan leven. „Wij Javanen zijn ons vanouds bewust Van het nut van het onderwijs. De drang naar goed onderwijs bestond reeds vroeger, ofschoon het onderwijs toen slechts uit innerlijke kennis bestond.

W ij mogen van geluk spreken als wij in deze tijdsperiode weer onderwijs krijgen. En indien het ons gegeven mocht zijn, zullen wij nog wel twee soorten van onderwijs ontvangen, met name godsdienst- en opvoedend onderwijs".

Ten slotte vertelt schrijver, dat de vereeniging Mohamadiah voornemens zou zijn een weeshuis op te richten.

In „Boedi Oetomo" (Nederl. uitgave) van 19 Maart komt A. L. Dr. Ind. Lett. op tegen die Indonesiërs en vooral Javanen, die een Westerse he beschaving hoogacht e n en eigen beschaving vergeten. Hij wijst daarbij op het streven van Tagore niet zijn scholen, die de Javanen ten voorbeeld mogen nemen en merkt op dat die methoden voor het Westen niet deugen, maar daar weer andere pogingen worden gedaan om de school niet alleen voor intellectueele ontwikkeling dienstbaar te maken, maar ook voor die van het gemoedsleven.

„Kaoem Moeda" bevat een bericht, dat het aantal Mekkagangers sterk toeneemt. Uit Garoet gaan er dit jaar 1340 tegen 178 in het vorig jaar en uit Tasikmalaja zijn deze cijfers 1100 en 128. „Boro-Boedoer" van 20 Febr. komt daartegen op, daar dit blad Mekka beschouwt als een verzamelplaats van opstandelingen, die nog niet lang gele-