natuurlijke hindernissen, rivieren, bergen, gescheiden, waardoor zij onder omstandigheden onbereikbaar ver van elkaar verwijderd zijn. Opzichzelf zou dat niet erg wezen, maar het belet ook, dat twee dicht bij elkaar gelegen plaatsjes tezamen één school hebben en één onderwijzer. De werkwijze wordt door die omstandigheid dus veel duurder. Zoo liggen ook Tifoe en Ewirie hemelsbreed niet ver van elkaar, maar gescheiden door de Baai van Tifoe en door een lagen bergrug. Ewirie had toen maar 20 gedoopten, echter vond men de ligging van het plaatsje heel goed. Het lag aan zee, en een daar langs stroomend riviertje beloofde steeds drinkwater, verder lag het in vlak terrein, zoodat men er tenminste wat kon wandelen. (Te Tifoe kon dat niet). Er was toen nog geen goeroe, maar het kwam door zijn ligging het meest in aanmerking voor een vestiging.

Van hieruit wandelde men lang het zeestrand naar Waetoefa, waarbij men de rivier Waemala moest passeeren. In den regentijd maakt die het dikwerf onmogelijk dat men zich van Ewirie naar Waetoefa begeeft, of omgekeerd. Maar dit schijnt nu het geval niet geweest te zijn. Dit dorpje lag op een tien minuten afstand van Wowali, en is daar later mede vereenigd.

Te Wowali was een goeroe geweest, die ook Waetoefa bearbeid had, maar die man was reeds aan koorts overleden. Met den gezondheidstoestand zag het er dus niet best uit. Toch waren hier de eerste beginselen reeds aan de kinderen onderwezen.

Ook bezocht men nog Waetoeren, een anderhalf uur verderop. Onderweg daarheen kon de heer Van Baarda zijn Galélareesche hart ophalen, want men vond daar het dorpje Wahaka, een Galélareesche nederzetting. Helaas waren deze menschen reeds Mohammedaan geworden. Maar men was toch zeer blijde in Van Baarda een bode te vinden uit het stamland, die hun allerlei omtrent hun familie kon vertellen.

Waetoeren maakte nogal een goeden indruk. Er was een goeroe, maar ook deze was door de koorts zóó verzwakt, dat hij zijn arbeid niet kon verrichten. Echter was hier zelfs al een klein gebouwtje voor school ingericht. Bij elkaar vond men in de Masarete acht dorpen, geschat aantal bewoners 2800,