die Zijn dierbaar bloed voor onze zonden vergoten had, welke de Christenen in Nederland aandreef om met zoo groote opofferingen hun zielenheil te zoeken. Andere vreemdelingen kwamen op hun eiland ter wille van hunne schoone paarden of van hun was, of wat zij verder meer hebben mogten; de zendboden van christcs kwamen alleen om hunner zielen wil, om hen voor tijd en eeuwigheid gelukkig te maken. Daartoe verlieten zij vaderland en vrienden en magen, en kwamen zij onder vreemde volken van onbekende taal en zeden bij vele moeijelijkheden en ontberingen zich vestigen. Wijl de opbrengst van was tot onderhoud der scholen den inboorlingen in den laatsten tijd zwaar gevallen was, werd deze hierbij afgeschaft. Wij wilden hun eene weldaad bewijzen en laten gevoelen, dat het eene weldaad was; maar opdringen wilden wij die weldaad aan niemand. Daarom was ik thans met hun eenvoudig ja op mijn voorstel niet tevreden; maar wenschte ik hun welberaden , hartgrondig antwoord te vernemen. Was hun verlangen naar Zendelingen niet opregt, dan behoefden zij niets van zich te laten hooren en wij scheidden toch in vrede; was het dit wel, dan verwachtte ik hun antwoord na eenige dagen schriftelijk of mondeling op Koepang." — Tot zulk voorstel werd de Inspector bewogen door al het vroeger gebeurde, waardoor zeker vooroordeel tegen Zendelingen was ont staan. Later heeft hij het antwoord der radja's ontvangen, dat zij werkelijk Zendelingen begeerden.

» Rotty zoo schrijft broeder van bhijn verder, » schijnt mij voor zendelingsarbeid zeer geschikt.