SPORT IN &EELD/DE REVUE DER SPORTEN

J. Warner.

fyakpjeJi UtaAtieA, aan het ujlcujjuL

H et was aan dezen heer J. Warner sr., lid van de assuradeursfirma Warner en v. d. Biesen te Zwolle, dat we eenige inlichtingen vroegen over diens vroegeren klerk E. H. Bakhuys. De voetbalwereld kent den heer Jasper Warner als den voorzitter van den — toen nog niet Koninklijken _ Ned. Voetbal Bond gedurende de jaren 1897 tot 1920, thans eerelid van den K.N.V.B. De stad Zwolle en heel Overijsel kent hem als leider van een groot assurantiekantoor en een der notabelen van zijn stad. Hoe diens meening over Bakhuys is? Aanvankelijk voelde de heer Warner er niets voor om nog eens terug te komen op deze zaak, die hij zelf als afgedaan beschouwd had, toenhij zijn bevindingen aan de K.N.V.B.-commissie had meegedeeld, doch toen we hem erop wezen dat hij door deze publicatie er toe zou kunnen meewerken dat de andere Ned. elftalspelers gezuiverd zouden worden van de onverdiend op hen door Bakhuys geworpen blaam geen amateurs meer te zijn — de massa is nu eenmaal geneigd tot generaliseeren — verklaarde hij zich bereid zijn opinie te geven.

„Toen Bakhuys te laat gerepatrieerd was om op een bureau werkzaam gesteld te worden, werd hij klerk op mijn kantoor tegen een daarmee in overeenstemming verkeerend salaris, waarvan hij echter goed kon rondkomen, doordat zijn Z.A.C. vrienden hem om de beurt een paar weken bij hen te logeeren vroegen, zoodat hij van zijn salaris geen pensiongeld behoefde te betalen. Toen wilde ik probeeren om Bakhuys wat ander werk op

te dragen en stelde hem daartoe onder een anderen chef werkzaam ter opleiding in de acquisitie; ik dacht: „misschien zit er wel een acquisiteur in den jongen" en stuurde hem op acquisitie uit, wat hem inderdaad meer salaris opleverde. Aan zijn werkzaamheden voor mijn kantoor kwam echter vrij onverwacht een einde, doordat ik hem eenigen tijd vrij gaf voor de reis naar Milaan (waar hij bij Nederland—Zwitserland voor het wereldkampioenschap moest meespelen) en hij sindsdien maar weggebleven is. Op het kantoor heeft hij nooit afscheid genomen. In zijn Zwolschen tijd ging hij om met hoogstaande clubgenooten uit Z.A.C, die zich veel moeite voor hem gaven, doch later lokte Den Haag, waar hij andere vrienden had zitten, hem meer en iemand van zijn zwak karakter is zeer afhankelijk van den invloed, dien vrienden op hem uitoefenen. Hij heeft me dezer dagen een excuusbrief geschreven voor hetgeen hij over mij beweerd moet hebben, maar die verontschuldigingen van hem heb ik voor kennisgeving aangenomen."

HET HAAGSCHE INTERMEZZO

Bij, ÏÏU. A. u-an de Wilde,

Twee seizoenen heeft Bakhuys als midvoor gespeeld voor het Haagsche H.B.S., waarvoor hij in zijn schooltijd eenige jaren in de lagere elftallen als veelbelovend jong voetballer was uitgekomen. Wegens vertrek naar Venlo bedankte hij als lid van H.B.S., dat verder nooit meer iets van hem bemerkte, want het opmerkelijke feit doet zich voor dat Bakhuys bij alle beschuldigingen, die hij kriskras uitgestrooid heeft over zijn Zwolsche vrienden, zijn Ned. elftalgenooten en zijn Venlosche relaties, de stad den Haag en de Hagenaars buiten beschouwing laat.

Ü.B..& yuuigt

Vandaar dat H.B.S.' voorzitter, mr. A. v. d. W i I d e, advocaat en procureur te

Rijswijk, ons hoffelijk maar beslist kan vertellen dat zijn vereeniging er over Bakhuys het zwijgen toe doet. „Hij is geen lid meer van ons, we hebben nooit moeite gedaan om hem als lid te krijgen en het H.B.S. bestuur heeft besloten om zich niet weer met hem te bemoeien: voor ons is hij dood", aldus zet de H.B.S. praeses tegenover ons het standpunt van zijn club uiteen en hij voegt er als H.B.S.' levensbeschouwing aan toe: „Het moet voor ieder een eer zijn om H.B.S.-lid te zijn zoowel voor het kleinste adspirantje als voor den grootsten international. Dat is de traditie van onze club, we hebben ons daaraan gehouden en we zullen ons eraan houden, desnoods gaan we in schoonheid te gronde."

Derhalve: voor H.B.S. is Bakhuys dood.

DE VENLO'SCHE PERIODE

UUU yxdfai niet

Heel anders denkt men over Bakhuys in Venlo, waar hij geenszins „dood" is. De Venlosche tweede 'klasser V.V.V. heeft als nasleep van de affaire-Bakhuys haar voorzitter, den heer van Daalen, verloren die door het K.N.V.B.-bestuur wegens overtreding der amateursbepalingen geschorst is voor den tijd van vijf jaar, terwijl aan V.V.V.'s oud-voorzitter, den heer Jac. Delsing, wegens dezelfde redenen een schorsing van drie jaar werd opgelegd.

In plaats van een versterking van V.V.V. door den midvoor van het Nederlandsch elftal leed de club een verzwakking door de schorsing van deze twee voetbalofficials, doch dat ze niet bij de pakken is gaan neerzitten, blijkt uit het gedichtje, waarmee St. Nicolaas de vorige week welkom werd geheeten in den kring der Venlosche geelzwarten:

Weest Welkom — Sint Niklaas — bij de V.V.V. Dat Gij ons bedacht hebt - dat stemt ons tevree! Uw komst in ons midden — in ons clublokaal Bewijst dat Gij meeleeft - A( zijn wij neutraal'.

Bakhuys ontvangt een herinneringsmedaille voor zijn vertrek naar Indië nu 8 jaar geleden

6