HET BOEK JOB EEN DRAMA.

379

eenheid van doel zijn in de geschiedenis, en dit doel moet langzaam aan duidelijk gemaakt en bereikt worden dooiden dialoog; er is verwarring en ontwarring noodig, of ontknooping der intrige, zooals dat gewoonlijk genoemd wordt.

Een tooneelstuk, dat geschreven is om opgevoerd te worden, moet zoo zijn, dat, als intelligente menschen het boek opnemen en zich de karakters indenken, zij door het zeggen der regels, in de volgorde, waarin zij zijn geschreven, het geheele verhaal vertellen. Op het gebied der karakteriseering moeten eenige aanwijzigingen gegeven worden, om den acteur een inzicht te geven in het karakter, dat hij moet vertolken, en het drama moet crescendo gaan, totdat het hoogste punt bereikt is. Gevoel, humor, klucht, ironie, smaad, moeten bij de ontwikkeling der intrige zoodanig verwerkt worden, dat de toeschouwers door scherpe contrasten worden geboeid.

Beantwoordt het boek Job nu aan deze voorwaarden ? Zoo ja, dan is het een drama, en naar het aantal der voorwaarden waaraan het voldoet, neemt het eene bepaalde plaats in in de dramatische letterkunde en geeft het ons eenig idee van den tijd, waarin het is ontstaan.

Laten wij nu met dit alles in de gedachte, het doel en de samenstelling eens nagaan van het boek Job, zooals wij het thans min of meer volledig bezitten. De eenheid van het verhaal houdt zich bezig met een vraagstuk over het menschelijk bestaan, en het vraagstuk dat moet worden behandeld, is: „Waarom moeten de geloovigen lijden?" De schrijver begint zijn verhaal op dezelfde wijze als de vroege Grieksche drama's begonnen werden; hij komt door vertellen onmiddellijk tot het vraagstuk, dat behandeld moet worden, en even als Aeschylus kiest hij den eenvoudigen en niet den samengestelden vorm van constructie. Van den aanvang af weten de toeschouwers, waar het om gaat, wat ten slotte het eind is, en op welke wijze dat wordt bereikt, en dan, ■— precies het voorbeeld van Aeschylus volgend, beweegt de handeling zich voort in eene rechte diepe groef, terwijl de dialoog zich kenmerkt door intens leven, beweging en dramatische kracht. Hij gebruikt het bekende middel van Aeschylus en brengt zijn voornaamste tegenstanders