446

OVER DEN GEESTELIJKEN EIGENDOM.

Dan is er ook nog reproductie door vertaling. De schrijver verliest daardoor niet alleen een geldelijk voordeel, maar hij loopt tevens gevaar, dat zijn werk bedorven wordt door de onbekwaamheid of de kwade trouw van de vertalers. De dramaschrijvers zijn er op dit gebied het ergst aan toe.

Tot in 1852 redeneerde men in Frankrijk over de vraag, of vreemdelingen, wier werken buiten de fransche grenzen uitgegeven waren, op een eigendomsrecht aanspraak konden maken en werd algemeen aangenomen, dat indien er geen tractaat was gesloten met het vaderland van een schrijver, deze in Frankrijk geen rechten tegen nadruk kon doen gelden. Nu had Frankrijk, dat meer voortbrengselen van kunst en letterkunde uit- dan invoerde, van namaak of nadruk meer na- dan voordeel. Reeds dikwijls had het Parlement zich afgevraagd, of het niet goed zou zijn, de wetgeving op dit punt te wijzigen. Eene commissie, met Villemain tot voorzitter, had in 1836 de vraag overwogen. Een wetsontwerp, waarvan Lamartine rapporteur was, werd aan het oordeel der Kamer onderworpen. Deze verschillende pogingen liepen echter op niets uit en de vraag bleef onopgelost. Prins Lodewijk Napoleon had zich reeds lang als voorstander van de bescherming der rechten van de auteurs doen kennen. „Het werk van den geest," schreef hij in 1841 aan Jobart, „is een eigendom zoo goed als een stuk land of een huis. Den 23sten Maart ] 852 verscheen een decreet inhoudende, dat het nadrukken of namaken van letterkundige of andere kunstwerken, in het buitenland uitgegeven een wetsovertreding was. De eenige voorwaarde, die men had in acht te nemen om eene vervolging te kunnen instellen, was de overlegging van twee exemplaren aan het ministerie van binnenlandsche zaken. Opgemerkt zij, dat in het decreet waarschijnlijk vergeten was melding te maken van tooneelvoorstellingen of muzikale uitvoeringen.

Dit decreet, uitgevaardigd in de periode der dictatuur, vloeide voorzeker uit de beste bedoelingen voort; maar men ziet er uit hoe gevaarlijk improvisaties zijn op het gebied van wetgeving. Er is geen tekst die in zijne schijnbare eenvoudigheid, meer moeilijkheden en strijdvragen heeft veroorzaakt. Hoewel er niets in werd afgeschaft, hoewel de zin