SALOMÉ IN DE LITERATUUR.
51
was van den dichter; zij is geheel in overeenstemming met de waarheid. Aan de kathedrale van Amiens ziet men haar dan ook zoo gebeeldhouwd.
Ook in het oude Griekenland was de Eklatismas, een dans op de handen, algemeen bekend.
Aristophanes en Hesiodus gewagen er meermalen van.
Verder schreef over Salomé Jules Laforgue in zijn Moralitês légendaires. Zie hier een paar regels over haar optreden :
Eindelijk ontstond een diepe stilte, ieder rees overeind, Salomé naderde. Ze daalde de wenteltrap af, hoog rechtop in haar nauw sluitend licht gewaad; met de hand gaf zij een teek en, dat ieder weer zou gaan liggen; een kleine zwarte lier hing aan haar pols; met de toppen harer vingers zond zij een kus aan haar stiefvader, den koning.
Daarop ging ze op de estrade voor het gesloten gordijn staan, als om een ieder den tijd te geven haar op zijn gemak op te nemen, terwijl ze, als om verlegenheid te verbergen, heen en weer wiegde op haar wasbleeke voeten met de uitgespreide teenen.
De aanwezigen schenen voor haar niet te bestaan. Met onbekende bloesems waren de dichte lokken bezaaid, die op de naakte schouders neervielen, terwijl het haar boven het voorhoofd in wanorde geraakt was door het insteken van gele bloemen en gekrookte stroohalmen. Op haar schouders stond, door parelmoeren banden opgehouden een kleine pauwenstaart en tegen dezen stralenkrans van in elkaar vloeiend schitterend zwart, blauw, goud en groen als achtergrond teekende zich het argelooze gelaat af met de groote aandoenlijk smeekende oogen en de licht rose half geopende lippen, waartusschen men in een nog bleeker tandvleesch de tanden zag schitteren. ...«.
Behalve deze, heeft nog Huysmans over Salomé geschreven, heeft Banville in zijne Princesses haar een sonnet gewijd, Albert Semain haar bezongen en Charles Henri Hirsch haar in eene novelle: La fin de Salomé herdacht. De tekst van Massenets Hérodiade kunnen we hier onbesproken laten, omdat ze, voor wat Herodias' dochter betreft, te zeer van het bijbelsch verhaal afwijkt.
Hoewel wij hierboven alleen beschrijvingen van de danseres aanhaalden, hebben die schrijvers ook de rest van het verhaal behandeld en daaraan hunne fantasieën omtrent de