WAT ZIJN KOMETEN EN METEOREN?

15

vond hij een overeenkomstig geval in een komeet, die dezelfde loopbaan bleek te volgen als waarin de stroom meteoren van half November om de zon wentelen. Schiaparelli was nu door die studie van kometen en meteoren op een weg gekomen, die hem tot ontdekkingen zou leiden, welke een algeheele omwenteling moesten te weeg brengen in onze denkbeelden omtrent de plaats die deze lichamen in het heelal vervullen. Dit is ten minste zeker, dat Schiaparelli de eerste geweest is, die in duidelijke bewoordingen een theorie verkondigd heeft die voorbereid en vermoed was door andere beroemde sterrenkundigen. Toen hij zeker was van de waargenomen feiten, verkondigde Schiaparelli de stoutmoedige theorie, dat kometen en meteoren een gemeenschappelijken oorsprong hebben; dat zij uit dezelfde bestanddeelen bestaan en, in sommige gevallen althans, zich in dezelfde loopbanen bewegen. Na gewezen te hebben op het feit, dat de twee bekende meteorenstroomen, die den dampkring der aarde in Augustus en November ontmoeten, ieder zijn komeet hebben, vraagt hij: „Moeten wij aannemen, dat zulks ook met alle andere het geval is? Zoo ja, dan zouden wij er toe moeten komen, die stroomen van cosinische stof als de resultaten van het uiteenvallen van kometen te beschouweu. Zeker zou het voorbarig zijn dat besluit op alle vallende sterren toe te passen. Zooals ik aangetoond heb, is het mogelijk dat al deze lichamen, groote en kleine, stelsels in de oneindige ruimte vormen, die alleen door onderlinge aantrekking samenhangend zijn en uiteenvallen ten gevolge van den invloed der zon. Misschien is ook datgene, wat wij een komeet noemen, geen samenhangend geheel, maar een verzameling van een groot aantal zeer kleine lichamen, die een centrale kern omgeven." De bevestiging, die de redeneering van den wiskunstenaar aan de waarneming kon ontleenen, bestond al reeds in de vele voorbeelden, die in den loop der tijden waren voorgekomen, van kometen die zich onder de oogen der waarnemers in twee of meer deelen gesplitst hadden. Vijf jaar voor dat Schiaparelli's wiskunstige beschouwingen gepubliceerd werden, had Professor Kirkwood een theorie ontwikkeld, die veel overeenkomst had met de uitkomsten, waartoe