DE ONTDEKKING VAN HET POLONIUM.

471

De ontdekking van hel polonium. 1

Terwijl allerwege de vrouwen bonden oprichten, redevoeringen houden, brochures en dagblad-artikelen schrijven en soms ook meer luidruchtig optreden ten einde voor de vrouw de sociale en politieke rechten te verkrijgen, ^waarop zij even goed als de man aanspraak maken mag, zijn er verscheidenen hoewel betrekkelijk nog niet velen van haar, die door geduldigen genialen arbeid het bewijs leveren, dat de vrouw op geestelijk gebied de gelijkwaardige van den man zijn kan. Als men de vraag stelt, aan wie in deze phalanx een deieerste plaatsen mag worden toegekend, komt ongetwijfeld de naam van Mevrouw Ourie-Sklodowska op veler lippen.

Aan deze geduldige geniale arbeidster — het ware genie is altijd geduldig — hebben wij nu weder de ontdekking te danken van een nieuw element, door haar naar haar Poolsch vaderland ■polonium gedoopt.

Hoe nu, zal misschien menig lezer zeggen, polonium? maar dat kennen wij immers al lang, dat wil zeggen: lang in onzen snel levenden tijd, minstens even lang als het radium!

Ja, dat kennen wij minstens even lang, maar eenigszins op de manier waarop de sterrenkundige Leverrier de planeet Neptunus kende, van welker bestaan hij overtuigd was, maar die hij niet aan den sterrenhemel had kunnen vinden.

Zoo hield ook het echtpaar Curie reeds in Juli 1898 het polonium ten doop; maar terwijl kort daarna het radium kon worden afgescheiden om daarna zijne eigenschappen nader te onderzoeken, was zulks met het polonium en met het derde door Debierne in het pikblende geconstateerde radio-actief element, het actinium, tot dusverre nog niet het geval.

De isoleering tot op zekere hoogte, dat wil zeggen op genoegzame hoogte om het door spectraal-analyse als een afzonderlijk element te herkennen, van het polonium — van die van het actinium was tot dusverre geen sprake — was ook daarom zoo moeielijk, omdat men dit element in zoo uiterst kleine hoeveelheid, zeer klein nog in verhouding tot het reeds zoo zeldzame radium aantrof, en omdat het, hierin van het radium verschillende — zeer snel vervalt of transmuteert.

1) In hoofdzaak naar een artikel van C. M. Savarit in La Revue van 1 April jl.