VOOR DEN VREDE OP DEN BALKAN.

371

Overigens ontkennen de Serviërs, evenmin als de Grieken, dat de verdragen voor de bescherming der minderheden niet worden toegepast. Het excuus, dat zij aanvoeren, luidt, dat er geen minderheid in Macedonië zou zijn. De formules, die zij tot steun van die bewering gevonden hebben, zijn zeer eenvoudig: de Macedonische Bulgaren zijn in het Servische vocabulaire zonder meer „Serviërs" geworden en in het Grieksche vocabulaire „Bulgaarsch sprekende Hellenen"! Maar er is een middel tegen die beweringen, welke in't geheel niet met de feiten strooken: dat is de bevolking te doen ondervragen door den Volkenbond. Want de verdragen bevatten ten opzichte van de bescherming der minderheden in Macedonië nauwkeurig omschreven bepalingen. Alinea III van artikel 9 van het verdrag van Saint-Germain-en-Laye heeft klaarblijkelijk betrekking op de Macedonische bevolking, die recht heeft op de bescherming, die daarin voor de minderheden is neergelegd.

„De beschikkingen van dit artikel," zoo luidt deze alinea, „zullen slechts van toepassing zijn op de gebiedsdeelen, die na den len Januari 1913 aan Servië of aan het koninkrijk der Serviërs, Kroaten en Slowenen zijn toegevoegd."

Welnu, het is juist Macedonië, dat door Servië, na dien datum, als buit van den Balkan-oorlog, is geannexeerd.

De regeeringspersonen in Joego-Slavië en Griekenland zullen tot de overtuiging komen, dat het niet alleen in het belang van den algemeenen vrede, maar ook in het belang van hun landen is, in Macedonië de verdragen voor de bescherming der minderheden toe te passen, een einde te maken aan de vervolgingen tegen de bevolking van Macedonië gericht en haar elementaire vrijheden toe te staan. De openbare meening in Frankrijk kan de politiek van opslorping, door de Serviërs en Grieken toegepast, niet juist achten, want deze politiek is in tegenspraak met de groote beginselen van vrijheid, gelijkheid en broederschap, die het prestige en de roem van Frankrijk uitmaken. Zooals Briand heeft gezegd, de rechten der minderheden zijn heilig. Er kan van geen andere assimilatie sprake zijn, dan van een politieke assimilatie, waarvan het doel is de volken te brengen tot een loyale