HET „NORDISCHE" RAS,

land, waar het thans om gaat, zeer zeker zuiver nationalisme is, en de rasbiologische ideologie nog slechts een ornament is, dat men gebruikt om een schijn van wetenschappelijke motiveering te geven aan de beschouwingen die men ten beste geeft; want ook zelfs wanneer men dien schijn van wetenschappelijke rassenkunde er aan ontnam, zou dit geenszins iets veranderen aan het feit. Het diepere mechanisme van een dergelijke beweging is natuurlijk moeilijk te beoordeelen.

Men heeft er op gewezen, dat de nederlaag na den oorlog het nationalisme heeft bevorderd, en dat het zich naar binnen toe sterk heeft ontwikkeld. Na een grooten oorlog pleegt er gewoonlijk een bepaalde haat te ontstaan tegen Joden en vrijmetselaren, die men dan aansprakelijk stelt voor de ellende, die het gevolg van een oorlog is. Men heeft zondebokken noodig. Doch, wanneer men deze bewering, als zouden de Joden en de vrijmetselaren aan die ellende schuld hebben, nagaat, dan valt te constateeren, dat de cultuur vooruitgaande is, want de haat tegen de vrijmetselaars althans is niet meer zoo hevig als eertijds.

Vóór den oorlog nu sprak men altijd van een „Germaansch ras", doch tijdens den oorlog werd deze benaming niet meer gebruikt, en wel, omdat zij een al te groote overeenkomst had met den Engelschen term „german" voor het Duitsch germaansch. Bij de anglo-Saksers wekte de uitdrukking „Germaansch ras" onaangename gevoelens. Men begon daarom de uitdrukking „Nordisch ras" te gebruiken, die meer neutraal was. In lateren tijd heeft men het in Duitschland geschikter gevonden, de weidschere uitdrukking van „Arisch ras" te gebruiken.

Bij een bevolking met zoovele bruinoogige en zwartharige individuen, en bij een beweging, waarvan de leiders nu niet altijd juist blond zijn, is de uitdrukking „Arisch ras" een betere verzamelnaam dan „Nordisch ras". Wanneer het nu evenwel er om gaat op wetenschappelijke gronden aan te toonen, dat het „Arische ras" boven andere rassen verheven is, dan komen wij op het sociaal-anthropologisch standpunt terug, uit welk standpunt bezien men een hoogere kwaliteit bij het „Nordische ras" meent te kunnen bewijzen.

Voordat wij nu nader ingaan op een beschouwing over dit