3o6

LATIJNSCH-AMERIKA IN DE TWINTIGSTE EEUW.

ding tot zijn macht en de benoodigde kracht om hem kwijt te raken. Doch Chili, Argentinië en Brazilië hadden samen maar een bloedige revolutie in de laatste zeventig jaar; de groote hoeveelheid vreemd kapitaal in deze landen belegd, heeft een stabiliseerende uitwerking gehad. En heden wordt openlijk erkend, dat onze parlementaire regeeringsvormen niet geschikt zijn voor deze volken; zij worden op Latijnsche manier beheerscht door een president, die het Congres en de verschillende regeeringsdraden in handen heeft en het is nu mogelijk een verandering uit te voeren zonder ernstige wanorde.

Ongeveer in het jaar 1825 verklaarden de verschillende Latijnsch-Amerikaansche kolonies zich onafhankelijk. De onafhankelijkheid van Peru en de andere kolonies in het Noordelijk deel van Zuid-Amerika was te danken aan het militair genie van Bolivar, den grooten Venezolaanschen generaal. Hij zelve had echter geen illusies in verband met de politieke bekwaamheid van zijn volgelingen en voor hij stierf, voorspelde hij de moeilijkheden, die ook kwamen. Na verschillende doellooze oorlogen kwam Argentinië onder de heerschappij van den tiran Rosas, die gedurende bijna twintig jaren de macht in handen had, terwijl Paraguay een prooi was van dictators van een meer welwillende soort. De toestand in Peru is reeds besproken. De kleinere republieken waren nog rumoeriger. Chili en Brazilië (toen door een keizer geregeerd) waren rustiger. De republieken in Midden-Amerika en Mexico waren bijna even onrustig als de ergste deelen van ZuidAmerika. In het midden der eeuw waren Peru en Argentinië veel vooruit gegaan, doch tegen het einde leden beiden onder buitenlandsche oorlogen. De dictator Lopez in Paraguay, het type van den „verachtelijken tiran", door Bolivar voorspeld, trachtte een Napoleon te zijn en hield een groot en geoefend leger op de been. Zoo aanmatigend was zijn optreden in buitenlandsche aangelegenheden, dat hij in een langen oorlog met Argentinië, Brazilië en Uruguay verwikkeld raakte, welke eerst eindigde met zijn dood op het slagveld. Dit was een ernstige tegenslag voor den ontluikenden vooruitgang der drie landen, waarvan Paraguay zich heden nog niet hersteld heeft; gedurende vele jaren deden vrouwen