DE AANVALLEN OP HET LIBERALISME

Het is die leer, welke haar inspiratie vindt in de hoogste moraal en in het algemeen belang, die alle vrije volken, met zelfgekozen regeeringen, zich steeds moesten beijveren naar voren te brengen en te steunen. Zij zullen er slechts door opvoeding in slagen, voornamelijk door opvoeding van de publieke opinie. Hoeveel dwaalmeeningen bestaan er over hetgeen in die richting reeds gedaan is! De bedriegelijke en volslagen onjuiste verklaringen te dien opzichte zijn niet meer te tellen. Een algemeen gangbare verklaring van radicale zijde bestaat in de bewering dat, onder het scepter van het liberalisme zooals het zich in de Vereenigde Staten doet gelden, ongeveer drie vierde of nog meer van den nationalen rijkdom zich bevindt in handen van 2 of 3 percent van de bevolking. Dat is een puur verzinsel. De verdeeling van den rijkdom in de Vereenigde Staten, zelfs al is zij volstrekt niet hetgeen zij zou moeten en zal zijn, vertoont zich op een veel breeder schaal. Men telt bijna 15 millioen aandeelhouders in de verschillende en in het geheele land in den een of anderen vorm georganiseerde ondernemingen van industriëele-, landbouw-, financiëele-, verkeers- of andere ondernemingen. De bewaargevingen in de banken der Vereenigde Staten beliepen, nu twee jaar geleden, meer dan 25 milliard dollar, behoorend aan ongeveer 45 millioen verschillende personen. De bouwmaatschappijen en hypotheekbanken telden tenminste 10 millioen deelhebbers en hun actief verhief zich tot meer dan 8 milliard dollar. Men vergeet in het algemeen, dat er in dit land thans omstreeks 115 millioen assurantiepolissen op het leven zijn uitgegeven en dat die polissen een gezamenlijke waarde van meer dan 100 millioen dollar hebben. Ten tijde van de federale volkstelling, vier jaar geleden, was de helft der families in dit land, ten getale van 14 millioen, eigenares van haar eigen huizen. Men telde vier automobielen op vijf families. Op drie families hadden er twee een telefoon en electriciteit en veertig procent bezat radiotoestellen. In het licht van zulke sprekende feiten schijnt het absurd nog te beweren, dat onder het liberale regime geen vorderingen zijn gemaakt om een grootere economische welvarendheid aan overweldigende massa's burgers te verzekeren. Bovendien is men gewoon het aantal werkloozen te overdrijven en telkens en telkens