DE AANVALLEN OP HET LIBERALISME

kunnen roepen en hem den toegang zullen kunnen vergemakkelijken. Vóór alles moet de liberaal zich verzetten tegen de leer volgens welke er, op den bodem van de sociale ordening, een klassenstrijd bestaat, een oorlog tusschen de klassen, dié haar beloop moet hebben totdat de overwinning behaald is door wat men het proletariaat noemt. Daar wij in de Vereenigde Staten geen proletariaat hebben, kan het noch overwonnene, noch overwinnaar zijn. Desniettemin is het niet minder merkwaardig, hoe men steeds maar terugkomt op dien hersenschimmigen klassenstrijd en met welk een hartstocht menschen die beter moesten weten, dien aanprijzen. Onder deze voorstanders van den klassenstrijd, welken prijs het volk daar ook voor zou moeten betalen en welke verliezen het zou moeten dragen, zijn de vurigsten zij, die het heftigst den internationalen oorlog afkeuren. Apostelen en bewakers door dik en dun van den vrede op de wijde wereld, zijn zij geenszins gekant tegen den economischen oorlog in hun eigen land; en zij willen dien zoo gewelddadig en meedoogenloos mogelijk voeren als men zich maar kan voorstellen. Dat is maar een voorbeeld te meer van de huichelachtigheid van de heele campagne, die er op uit is den dwang in de plaats van de vrijheid te stellen.

Er is nog een andere en zeer subtiele methode om de vrijheid en het liberalisme te ondermijnen en te vernietigen zonder op eenigerlei wijze den regeeringsvorm te veranderen of den schijn aan te nemen de fundamenten te wijzigen waarop hij berust. Men bepaalt er zich dan toe de fiscale macht te gebruiken in het belang, niet van de geheele natie maar alleen van zekere groepen of secties. Opdat de macht om belastingen in te stellen en de publieke gelden te besteden op juiste wijze en met wijsheid worde uitgeoefend, is het noodig dat zij die deze macht bezitten zelve helpen om die belastingen te betalen en zich daardoor bewust worden, welke belastingen zij opleggen. De burger, die dit jaar een directe belasting van 10 dollar voldoet en wien men het volgend jaar zal vragen er een van 50 dollar te betalen, zal heel gauw belang gaan stellen in het openbaar beheer. Daarentegen zal dezelfde burger, als hij in de courant leest dat zijn rijke buurman, die het vorige jaar 1000 dollar heeft betaald, dit jaar 5000 moet neerleggen, eenvoudig glimlachen, de schouders