DE POLITIEKE EN SOCIALE LEERSTELLINGEN

d.w.z.: het Fascisme ontkent de deugdelijkheid van de gelijkstelling: welzijn—geluk, die de menschen zou terugbrengen tot het peil van dieren, die zich maar om één ding bekommeren - welgedaan en goed doorvoed te zijn - en aldus de menschheid zou verlagen tot een zuiver lichamelijk bestaan.

Na het Socialisme bestrijdt het Fascisme het heele ingewikkelde stelsel van democratische ideologie en verwerpt dat, zoowel in zijn theoretische premissen als in zijn practische toepassing. Het Fascisme ontkent, dat de meerderheid, louter door het feit dat zij meerderheid is, de menschelijke gemeenschap kan besturen; het ontkent, dat het bloote aantal kan regeeren door middel van een periodieke beraadslaging, en is overtuigd van de onveranderlijke, zegenrijke en vruchtdragende ongelijkheid der menschheid, die nooit blijvend genivelleerd kan worden alleen door de toepassing van een mechanische procedure als het algemeen kiesrecht. Van den democratischen regeeringsvorm kan men zeggen, dat zij het volk van tijd tot tijd de illusie van souvereiniteit geeft, terwijl de werkelijke actieve souvereiniteit zich in handen van andere verborgen en geen verantwoording dragende krachten bevindt. De democratische regeeringsvorm kent zoogenaamd geen koning, maar het bewind berust er bij vele koningen absoluter, tyrannieker en verderfelijker dan een enkele koning, al ware dat een tyran. Dat verklaart, waarom het Fascisme, nadat het aanvankelijk in 1922 (om redenen van practische politiek) een houding had aangenomen, die naar het republikeinsche standpunt neigde, daarop vóór den opmarsch naar Rome terugkwam, daar het overtuigd was, dat het vraagstuk van den staatkundigen vorm in dezen tijd niet van het meeste belang is, en na bestudeering van de voorbeelden van monarchieën en republieken uit verleden en heden tot de conclusie kwam, dat noch monarchie noch republikeinsche regeeringsvorm om zoo te zeggen volgens een absoluten maatstaf moeten worden beoordeeld, maar dat zij de vormen zijn in welke de ontwikkeling - politiek, historisch, naar traditie of psychologisch - van een bepaald land tot uitdrukking is gekomen. Het Fascisme staat boven de tegenstelling monarchie of republiek, terwijl de democratie nog altijd niet onder de overheersching van deze gedachte