bevinden we ons in een donkeren nevel?

haar invloed een mooien langen staart te verkrijgen, en zich als een schitterend object te vertoonen, zal zij daarbij een deel van haar stof verliezen, welke in den staart wegvliegt ten gevolge van den stralingsdruk en in de diepten der ruimte verloren gaat.

Wegens deze kans, om uit ons stelsel weggedreven te worden of anders langzamerhand geheel te worden opgelost, is het moeilijk te begrijpen hoe een komeet zich steeds om de zon zou hebben kunnen bewogen en licht hebben gegeven gedurende het bestaan van het zonnestelsel. Men heeft wel beweerd, dat de kometen later zijn ontstaan dan de planeten en wel, dat op een zeker oogenblik, in een niet ver verwijderden tijd (kosmogonisch en geologisch opgevat), de zon een nevel heeft doorloopen en deeltjes daarvan heeft overgenomen, welke zich in langwerpige banen om haar zijn blijven bewegen.

Er doen zich hierbij moeilijkheden voor, maar als we aannemen dat de bedoelde nevel rijk is aan geïsoleerde zwermen van deeltjes, waaruit de kometen schijnen te bestaan, is de hypothese houdbaar. De groote meerderheid van deze zwermen zou zich dan om de zon bewegen in hyperbolische banen en verloren gaan, maar enkele kunnen door de inwerking van planeten elliptische banen beschrijven en steeds weder terugkomen. Die, welke eerst na langen tijd terugkomen, zullen het langst leven, wat kan dienen om het veel voorkomen van lange perioden te verklaren. Het blijft echter moeilijk te begrijpen waarom de banen geen voorkeur voor een bepaalde richting in de ruimte zouden vertoonen en wij weten ook niet of de donkere nevels zulke zwermen bevatten als hier ondersteld wordt. Maar hier is ten minste ruimte voor geoorloofde speculaties.

Henri Norris Russell. Ph.D.

Princeton U.S.A.